Griekenland 2013 deel 4

Griekenland 2013

deel 4

3 t/m 4-10-2013: verblijf in Gythio.


Het weer verandert. Donkere wolken dreigen, het wordt frisser. We maken een mooie wandeling langs het strand en zien rechts van onze camping de andere camping Mani beach, waar we vijf jaar geleden met zus Carla en zwager Dick zijn geweest. Daarnaast, op het strand, het restaurantje waar we toen zo heerlijk gegeten hebben. We maken een grote ronde, van het strand naar de weg, en via de weg weer naar langs de aan de andere kant liggende camping Meltemi naar het strand, en dan terug naar de camping. Het weer wordt nu echt slechter, te koud om te zwemmen dus brengen we de dag door met lezen en tekenen en ’s avonds tv kijken. Ook genieten we van moeder poes met haar vier speelse jongen die al haar aandacht vragen. En als de poesjes iets te dichtbij komen en we de plantenspuit tevoorschijn halen roept Japie vanzelf al ksssst kssst poes!


De volgende dag is het nog fris, jammer en ook de vooruitzichten voor de komende dagen zijn niet erg best. We benutten de tijd met lekker lezen, want met een vest aan is het best lekker. ’s Avonds gaan we via het strand naar het restaurant. We zijn een beetje aan de vroege kant en zijn daarom ook de eerste gasten. We bestellen feta saganaki als voorgerecht, heerlijk! De pastitio is erg lekker maar erg machtig en Henk heeft een vleesgerecht in wijnsaus. We besluiten het etentje met een ouzo van het huis.


‘s Avonds valt alle stroom uit, de hele camping is pikdonker.

05-10-2013: van Gythio naar Nafplion 170 km.


Ook ’s morgens is er nog geen stroom. Niemand kan naar het toilet of gaan douchen. Het water wordt namelijk opgepompt uit de grond en zonder stroom lukt dat natuurlijk niet. Het meisje van de receptie vertelt dat we water mogen pakken uit een speciaal watertappunt, gekoeld nog wel. Dat is een van de twee normale drinkwaterpunten van de camping.


Het weer is bewolkt als we wegrijden, maar de temperatuur is wat hoger. De camping ligt te ver weg om het stadje Gythio te bezoeken dus we maken hier eerst een stop en wandelen het plaatsje rond. Veel meer als de haven is het niet, veel terrasjes, weinig winkels maar de ligging is erg mooi. We kopen een heerlijk bruin brood bij de bakker en rijden de kustweg naar Skala. De kustweg gaat hoog langs de kust en laat ons prachtig zicht zien op het mooi gelegen stadje Gythio. Opvallend hoeveel rotzooi er langs de bermen liggen, dat is echt regio afhankelijk. We verlaten de kustweg en rijden door het vruchtbare binnenland. Veel citroenen-, sinaasappelplantages en uiteraard ook hier ontelbare olijfbomen met in de verte de heuvels. We rijden de stad Skala binnen over een krakkemikkige, smalle brug over een droog gevallen rivier. De stad is niks bijzonders maar we vinden wel een Lidl om onze voorraad weer aan te vullen.


Door een fout van de co-piloot, ik dus, rijden we opeens over een gele weg en worden we gedwongen door supers malle straatjes van Myrthe te rijden. Pffft, gaat allemaal maar net goed. Na dit obstakel bleek het eigenlijk een hele mooi weg te zijn, tussen alle fruitbomen in. De olijfbomen hier dragen heel veel vrucht, hele trossen hangen hier aan een tak. We moeten wachten voor een grote kudde geiten, de twee geitenhoeders zwaaien vriendelijk en enthousiast naar ons. Dat is dan weer de charme van zo’n rustige weg. Even voorbij het stadje Geraki komen we weer op de goede weg. We komen slechts twee auto’s tegen en stoppen op de verlaten weg voor de lunch. Daarna gaat de weg hoger en hoger, de olijfbomen maken plaats voor rotsen en dennenbomen, prachtig! Helaas rijden we inmiddels in de wolken en wordt het uitzicht beperkt. We zien geen vangrails, wel veel monumentjes. De Grieken hebben de gewoonte prachtige gedenkhuisjes te plaatsen op plaatsen waar iemand is verongelukt. In deze gedenkhuisjes staat vaak een foto van de overledene, olielampje en voorraadje olie zodat iemand het lampje brandend kan houden. Maar ook worden er monumentjes neer gezet als dank dat een ongeluk goed afliep. Hoe dan ook, op deze weg zien we er heel veel en het houdt je alert.

Henk manoeuvreert behendig de camper door de smalle straatjes van het op 1150 meter hoog gelegen bergdorp Kosmas. Na een lange afdaling wordt gelukkig de mist minder en zie ik nu pas hoe diep de afgronden zijn! De weg met vele haarspeldbochten voert ons door een mooi, ruig landschap met langs de weg bomen en struiken met prachtig rood verkleurend blad. Het is een spectaculaire tocht en bij toeval zie ik hoog tegen de bergen een klooster, het Elonisklooster blijkt later.


De afdaling eindigt in Leonidio, en we moeten met de camper door eindeloze smalle straatjes. Achteraf blijkt dat er een nieuwe weg is die je om het stadje heen leidt maar dat weet onze juffrouw van de Tom Tom nog niet. Het gaat gelukkig allemaal goed maar het is af en toe een kwestie van centimeters, het houdt niet veel over!


We vervolgen de bochtige hooggelegen kustweg die uitzicht geven aan diep gelegen rotstrandjes. We zien viskwekerijen, lieve dorpjes en mooie strandjes.


In deze regio zijn veel bewegwijzeringsborden alleen maar in het Grieks. Vaak komt eerst de Griekse borden en 100 meter verder de gewone versie, maar hier wordt het weer raden!


De laatste 30 kilometer van vandaag voeren ons door bebouwd gebied, veel winkels, bedrijven en industrie. Als we aankomen in Nafplio zien we meteen een hele rij campers staan op de kade. We parkeren ook onze camper en gaan naar het gezellige, leuke, toeristische stadje. Het is nog steeds wat fris, de Grieken zijn op de terrassen de terrasverwarmingen aan het installeren, dat belooft niet veel goeds. Het is heel druk, de Grieken vieren hun weekend en de terrasjes zitten vol. Ook wij genieten van een heerlijk wijntje op een terras op de boulevard, waar stokbrood met zalm en kaas en olijven bij geserveerd wordt.


Op de kade is er ’s avonds nog volop bedrijvigheid, veel vissers, wandelaars en de Griekse jeugd die hun auto’s parkeren.

06-10-2013: van Nafplio naar Epidaurus 75 km.


Ondanks de drukte van de stad hebben we lekker geslapen. We kopen een heerlijk bruin brood bij de bakker en kijken bij de vissers. Een Duitse Griek vertelt dat hij gebeden heeft voor regen omdat het al bijna een half jaar niet geregend heeft. Hij is blij dat zijn gebeden verhoord zijn. Wij zijn iets minder blij!


We rijden door het heuvelachtig landschap, begroeid met sinaasappel- en olijfbomen naar Epidaurus waar we de archeologische vindplaats willen bezoeken. Dit is een van de meest bezochte plaatsen van Griekenland. We parkeren de camper, betalen de entree en beginnen bij het unieke theater. Dit theater is goed bewaard gebleven en nagenoeg in tact. De akoestiek is geweldig, als er beneden iets gefluisterd wordt kun je dat op iedere plaats in het theater, zelfs op de allerhoogste treden feilloos horen. We horen af en toe iemand van de bezoekers vanaf de stip een lied zingen, ontroerend mooi. Ieder mini-optreden wordt beloond met een applaus wat ook heel hard doorklinkt. We blijven hier lang zitten en genieten van het schitterende bouwwerk.


Na dit bezoek gaan we de rest van het terrein verkennen. Bij iedere vindplaats staat gelukkig een bord met een tekening en uitleg want je moet werkelijk veel fantasie hebben om in de stenen zonder uitleg iets te zien.


De natuur is ronduit schitterend, veel fel groen gekleurde bomen maken het wandelen alleen al de moeite waard.


Terug op het parkeerterrein verwennen we een hongerig zwerfkatje met een boterham met smeerleverworst. We rijden naar Epidaurus waar we inchecken in camping Bekas, een tip van medecamperaars. We kunnen pal aan het water staan, slechts 5 meter van zee, ongelooflijk zo mooi hebben we deze vakantie nog niet gestaan.