Noorwegen 2010 Deel 3

Noorwegen 2010

deel 3

Dag 16 Zaterdag 19 juni, Stø - Kabelvag 138 km


Alweer vroeg op. Ditmaal gaat de wekker om 7.15 uur en nieuwsgierig als we zijn kijken we meteen naar het weer. Stralend blauwe lucht maar…….. toch nog erg veel wind. Het zal erom spannen of de walvissafari vandaag doorgaat. We hebben besloten hoe dan ook niet langer meer te wachten, drie dagen is wel genoeg.  Om 8.00 uur melden we ons aan de balie van het kantoor waar zich al een stuk of 10 mensen verzameld hebben. De vriendelijke jongeman vertelt dat ze nog aan het overleggen zijn of ze wel/niet gaan uitvaren. Na een half uur meldt hij dat de golven echt te hoog zijn. Niet alleen zijn de walvissen dan slecht te spotten, door de hoge golven zijn ze ook moeilijk te fotograferen. En daarbij komt nog dat er heel veel mensen ziek zullen worden. Al met al geen safari vandaag!

Héél misschien, als er voldoende deelnemers zijn, gaan ze wel naar het dichterbij gelegen eiland Anda fyr varen om daar van dichtbij allerlei soorten vogels en zeehonden te kunnen zien. Na een half uurtje is de groep groot genoeg en varen we uit. We krijgen eerst een uitleg en veiligheidsinstructie en een lekkere bak koffie. Daarna gaan we, warm ingepakt tegen de kou, naar buiten en zien we als we buitengaats zijn hoe hoog de golven zijn! Ik heb van een aardige Nederlandse mevrouw 2 reistabletjes gekregen en dat is maar goed ook.

We krijgen een uitleg over de verschillende vogels die op het eiland broeden en waarom zij zich juist daar vestigen. Erg interessant maar ondertussen moet je je erg goed vast houden om niet om te vallen op zo’n schommelboot. Na een klein half uurtje varen komen we aan bij het eiland en zien we heel veel papegaaienduikers, enkele zeehonden, alken, zwarte alken en zeekoeten en ontelbare meeuwen. En we zijn zo gelukkig dat we 2 hele mooie zeearenden zien. (ik hoop dat ik de namen goed heb want ze zijn via Noors, Engels in het Nederlands vertaald. Jan je moet me als we weer terug zijn maar eens laten zien!) Dat schijnt niet zo vaak voor te komen.

Zeehondjes rustend op de rotsen.


Nadat we een kop vissoep (of minestronesoep) met brood hebben genuttigd varen we weer terug. Het is intens koud! Zo koud hebben we het nog niet gehad, vreselijk. Ik ben wel genoodzaakt om buiten blijven omdat ik benedendeks hartstikke zeeziek word.

Stø


We raken in gesprek met een Belg, die met zijn vrouw vorig jaar naar Noorwegen is geëmigreerd. Hij vertelt ons over het leven in Noorwegen, erg interessant hoe iemand zo’n keuze maakt in zijn leven. Na terugkomst bezoeken we de winkel van de vrouw van de Belg en kopen een paar mooie ansichtkaarten. Daarna rijden we in- en in verkleumd weg, we kunnen gewoonweg niet warm worden.

Op dit eiland zitten maar liefst 80.000 papegaaienduikers. Zij kunnen tot 40 meter diep duiken en komen dan vaak naar boven met meerdere visjes in hun bek.

We varen heel langzaam het eiland rond om iedereen voldoende gelegenheid te geven om foto’s te maken. Met de verrekijker kun je nog beter de details zien want de boot blijft op gepaste afstand om de broedende  vogels niet te storen. Er vliegen honderden vogels boven en voor ons, een machtig mooi gezicht.

Onze Finse gids van vandaag, ook visser van beroep.


Pas om kwart voor 3 stoppen we voor de lunch en rijden we door naar Melbu voor de overtocht naar Fiskebol. We moeten ruim 45 minuten wachten en ik maak van de gelegenheid gebruik om het verslag bij te werken.  Op de Lofoten aangekomen rijden we vanaf de veerboot naar het plaatsje Kabelvag en i.v.m. de kou en het dreigend tekort aan gas rijden we naar  camping Sandvika fjord. Kunnen we lekker elektrisch stoken! We vinden een mooie plek aan het water, en dat is eigenlijk ook het enige mooie aan deze camping. De ontvangst aan de receptie was al niet echt leuk, camping is rommelig, sanitair is oud met hele kleine douches (10 NOK) en kleine campingplekken. Wél gratis internet! Net voor middernacht liggen we op bed.

Voorloper van de crocs??

Dag 17 Zondag 20 juni, Kabelvåg - Straumen 196 km


We slapen lekker uit. Pas om 10:45 uur vertrekken we. Eerst rijden we naar het dorpje Kabelvåg. Daar is niks te doen en het dorpje stelt niet veel voor. Vervolgens naar Henningsvaer, gelegen op een schiereiland dat via verschillende bruggen met het vasteland is verbonden. Ze noemen het wel eens het Venetië van het Noorden. Maar dat vind ik persoonlijk wel wat overdreven.  Het plaatsje is wel leuk. Maar de weg er naar toe was nog veel mooier, prachtig!

We genieten van het prachtige landschap van de Lofoten. Inderdaad, de brochures hebben niet teveel beloofd, de Lofoten zijn werkelijk spectaculair. Ruige, hoge bergen met daartussen prachtig blauw, glashelder smaragdgroen water. Je moet het echt zien het is gewoonweg niet te beschrijven.

De volgende stop is in het plaatsje Nusfjord, een dorp waarvoor je entree moet betalen. Ook al lijkt het vreemd als je eenmaal in het dorp bent snap je waarom. Het is gewoon een openluchtmuseum. Alles is nog in de oude stijl bewaard gebleven. Er is een leuk oud winkeltje met o.a.  oude blikken trommels en hedendaagse souvenirs, loodsen waar vroeger de boten in gestald werden, een zaagmolen, rorbuers (houten huisjes op palen), er wordt een film gedraaid over de visserij van vroeger (joh wat hadden die mensen het zwaar!) en heel veel  broedende meeuwen! Dit dorp staat niet voor niets op de te beschermen landschappen van Unesco, dit is zo mooi dit moet gewoon in tact blijven.

Na dit bezoek rijden we naar Ramberg waar we de prachtige spierwitte stranden bewonderen. Je waant je werkelijk op een of ander tropische eiland, alleen het weer verschilt enorm! Tenslotte rijden we nog naar het uiterste puntje van de Lofoten, het plaatsje Å, een alleraardigst vissersdorp maar het haalt het bij lange niet bij Nusfjord.

Prachtige witte stranden in Ramberg

Het leuke plaatsje Henningsvaer

Ook natuurlijke dakisolatie heeft onderhoud nodig!

Tot onze verbazing hebben we eigenlijk in 1 dag de Lofoten gezien en we besluiten om maar vast de oversteek te maken naar het vastenland. We rijden naar Moskenes en willen daar de overtocht nemen naar Bodø, een trip die ruim 4 uur duurt. De zee is namelijk nu vlak en aangezien ik gisteren al zo beroerd was op zee is het beter om nu nog te vertrekken. We pakken onze rugzak met wat leesvoer, een puzzelboekje en wat te eten en drinken en gaan met onze camper in de rij staan. Hopelijk kunnen we mee want het wordt aangeraden om voor deze boot te reserveren. Even later wordt duidelijk dat we mee mogen en om 19:15 uur vertrekken we. We hebben een mooie reis, vlakke zee en de zon laat zich zelfs zien zodat we een geweldig helder uitzicht hebben.

Vanaf de boot om 23.00 uur!

Om 23:30 uur komen we aan in Bodø en rijden we het eerste stukje van de R17, ongeveer 30 kilometer door naar de Parkeerplaats in Saltstraumen waar we overnachten.



Dag 18 Maandag 21 juni,  Saltstraumen -  ergens tussen Kilboghamn en Nesna 198 km


Al weer vroeg op, nu omdat we niet zeker weten of we hier wel mogen staan. Er stond namelijk een bord met alleen maar Noorse tekst maar daar zou je uit op kunnen maken dat je tussen 22:00 en 8:00 uur niet mag staan. Dus voor de zekerheid vertrekken we en lezen op een informatiebord dat we net te laat zijn om de maalstromen (draaikolken) te zien. Dit gebeurt namelijk 4 x per dag en dan wordt er 400 miljoen kubieke meter water door de 3 kilometer lange en slechts 150 meter brede opening geperst met een snelheid van 20 knopen. Een prachtig natuurfenomeen. We parkeren de camper over de brug en lopen dan naar het midden van de brug. Hier zien we het water nog volop in beweging, de restanten van het getij van 7:00 uur. We besluiten niet op de volgende getij van 14:00 uur te wachtenen rijden door.

Draaikolken in de Saltsraumen

We gaan de R17 volgen, de Kystriksveien, een prachtige kustweg van Bodø naar Steinker, ruim 650 kilometer lang. Je moet onderweg 6 veerboten nemen (in totaal 3 uur 40 varen), 25 tunnels door en heel veel bochten maken. Het wordt beschreven als de mooiste route van Noorwegen. Nou dat willen wij natuurlijk graag zien!

We rijden naar het zuiden en na wat boodschappen gedaan te hebben komen we aan in Holand waar een toeristenbureau is vlakbij de gletsjer Svartisen. (hier kun je trouwens prachtig overnachten, het is  een officiële camperplaats met voorzieningen)

De Svartisen, de enige gletsjer in Europa die tot 20 meter boven zeeniveau uitkomt

Vanaf hier kun je de boot nemen naar de overkant om vervolgens vanaf daar de wandeling te maken naar de gletsjer. We wachten een giga plensbui af en nemen de boot van 13.45 uur naar de overkant. Als het bootje om de hoek vaart zie je de imposante gletsjer liggen, ongelooflijk wat een indrukwekkend schouwspel. Dankzij de zon kleurt het ijs prachtig blauw op. Na aankomst wandelen we in de richting van de gletsjer, het eerste stuk is door een prachtig vlak landschap, groen, veel lage bomen en heel veel schapen. Je komt dan uit bij het restaurant met een prachtig uitzicht over het meer en de gletsjer. We besluiten op avontuur te gaan en te kijken hoeveel  dichterbij je nog bij de gletsjer kan komen. We lopen tussen de schapen, klimmend en klauterend over rotsen,  een wiebelende hangbrug over, over een steeds smaller en natter wordend paadje. Prachtig gewoon. We zien zulke mooie kleine bloempjes dat je vanzelf heel voorzichtig wordt waar je je voeten neerzet.

Het pad wordt nog smaller en verdwijnt uiteindelijk. Vanaf hier wordt het gokken. De gletsjer lijkt geen meter dichterbij te komen. Wat is wijsheid, doorgaan en kijken waar je uiteindelijk terecht komt of terugkeren en nooit weten of je er had kunnen komen? De lucht wordt steeds donkerder en dreigender en we moeten tenslotte ook nog helemaal terug! We besluiten om te keren. Dan begint het te hozen, niet normaal. Ik trek een regencape aan maar dat helpt niet veel, we worden door en doornat. Uiteindelijk bereiken we de boot en komen we moe maar voldaan en werkelijk kletsnat bij de camper. En we rijden weer verder na onze avontuurlijke maar oh zo prachtige wandeling.

De overtocht van de 1e veerboot duurt slechts 10 minuten en na 28 kilometer rijden hebben we alweer de volgende overtocht. Deze gaat niet zo vaak en duurt 1 uur. Helaas moeten we lang in de rij wachten en blijken we met de volgende boot net niet mee te kunnen. Boot is vol. Dan maar weer wachten op de volgende, maar die gaat pas ruim 2 uur later. We benutten de wachttijd met een lekkere maaltijd te koken en een heerlijk bakkie koffie te zetten. Leve de camper, wat is het toch makkelijk als je alles bij de hand hebt.

Na de overtocht van 1 uur rijden we nog ongeveer 15 kilometer en overnachten op een prachtige parkeerplaats.

Dag 19  Dinsdag 22 juni, Ergens tussen Kilboghamn en Nesna - Torghatten 186 km


Wat een vreselijk weer was het vannacht. Het heeft gehoosd en gestormd! Ik slaap sinds we hier in Scandinavië zijn en het niet meer donker wordt ’s nachts met een oogmasker op (met dank aan Annelies want dat werkt geweldig!). Maar oordopjes waren ook geen overbodige luxe geweest. Het kabaal van de harde regen op het dak was werkelijk oorverdovend. We slapen daarom uit en wanneer we opstaan en naar buiten kijken zien we dat we in de wolken zitten.

Na het ontbijt en de koffie toch maar op pad. Henk formuleert het prachtig: het goede nieuws is dat we maar één bui hebben gehad…… en het slechte nieuws is dat de bui 24 uur duurde! Maar ja we zitten er mooi mee. Zelfs de Noren klagen, het is al sinds ik weet niet hoe lang niet zo koud geweest! Hebben wij dat!

Enfin klagen helpt niet, het is toch zo. Het is alleen jammer dat we vanmorgen alles in het grijstinten zien en dat de prachtige mooie kleuren helemaal wegvallen. De ruitenwissers draaien overuren. We maken 3 overtochten vandaag, een van 25 minuten, 60 minuten en 20 minuten. Best wel een leuke afwisseling. We hebben leuke gesprekken aan boord met 2 Nederlandse echtparen. Zij zijn via Noorwegen naar het Noorden gegaan en 2 dagen later dan wij vertrokken en hebben slechts 2 droge dagen gehad.

In de middag klaart het wat op en wordt het af en toe droog. We besluiten om door te rijden tot 15 kilometer boven Brønnøysund, camping Torghatten waar we morgen de berg gaan beklimmen. Maar daarover morgen meer.

We geven de camper een grondige schoonmaakbeurt, vullen de kastjes met voorraad bij, lezen de mails en maken het verslag. Want met al dat late reizen van de afgelopen paar dagen loop ik hopeloos achter en moet ik nog van 4 dagen bijwerken. Ook de geheugenkaart van het fototoestel is vol en moet geleegd worden. We hebben nu al 2 maal een vos gezien en net op dat moment was het geheugenkaartje vol en kon ik dat aparte beestje niet vastleggen.

Reizen met de camper is op zich niet vermoeiend maar je bent wel lange dagen bezig omdat je onderweg alles bekijkt en dan vaak tot ’s avonds later doorrijdt. Ik heb een vracht boeken en tijdschriften bij me  en nog bijna niets gelezen. Henk daarentegen heeft nu bijna al zijn 2e boek uit, een unicum want hij is niet zo’n lezer.