Griekenland 2013

deel 2

18-09-2013: van Patras naar Glifa 80 km.

We hebben een onrustige nacht. Het trillen van de boot zorgt dat onze horren van de wijd openstaande luiken vrolijk mee klepperen, een irritant geluid. Maar de luiken dicht doen is ook geen optie, het is ontzettend warm. Om 07:30 uur horen we rumoer van de auto’s die het schip verlaten omdat we in Igoumenitsa zijn aangekomen. We ontbijten laat en onder het genot van een lekker bakje koffie stippelen we de eerste route uit in Griekenland.

Om 14:30 uur Griekse tijd is er bedrijvigheid. Chauffeurs worden verzocht naar het autodek te gaan en om 15:03 uur rijden wij, als een van de allerlaatsten, het schip af.

In Patras worden we opgehouden door werkzaamheden maar daarna wordt het minder druk. De eerste 20 kilometer rijden we langs de kust om vervolgens de National Road op te rijden. Het eerste wat opvalt is de enorme hoeveelheid zwerfvuil langs de kant van de weg, enorm veel plastic. Jammer!

We rijden over de doorgetrokken streep, zoveel mogelijk aan de rechtse kant zodat men ons kan inhalen. Dit is heel gebruikelijk in Griekenland, zo worden er toch twee rijbanen gemaakt. Het landschap is vlak en niet zo geweldig. Veel olijfbomen!

We gaan op weg naar camping Aginara Beach (ACSI) waar we hartelijk worden ontvangen door een Griekse dame. We zoeken lopend een plekje uit. De camping is mooi begroeid, veel hoge bomen, prachtige bloemen en palmen. Even later installeren we op een zeer ruime plek, ons onderkomen voor de komende dagen.

’s-Avonds gaan we in het restaurant van de camping eten. Een lekkere souvlaki, Griekse salade en na het afrekenen een lekkere ouzo van het huis!

Dag 19-09 t/m 22-09-2013: op camping Aginara Beach.

We brengen de dagen door in alle rust, beetje lezen, zwemmen, internetten, fietsen….. kortom lekker genieten. We gaan nog een paar keer uit eten en bezoeken ’s avonds de gezellige strandbar. Het is een prachtige camping met schoon sanitair.

Op zondag trekt de lucht dicht en gaat het boven land onweren. Ik neem nog een duik in de onstuimige zee en zie boven zee een schitterende waterhoos ontstaan. Fascinerend! Ik ren terug naar de camping om Henk te roepen om foto’s te maken, ik denk niet dat je dit nog ooit meemaakt. Ondertussen loopt de hele camping uit en genieten we minstens een half uur van een fascinerend schouwspel. Een windhoos die met enorm geweld het water opzuigt. Je moet er niet aan denken als je er net zou varen met een bootje! Er ontstaan nog twee kleinere slurven, ook mooi maar niet zo spectaculair als de eerste.

Het blijft uiteindelijk de hele middag onweren en ’s nachts valt de regen met bakken uit de hemel. Volgens de eigenaresse van de camping de eerste regen sinds 17 april!

23-09-2013: van Glifa naar Katakolo 60 km.

We zijn al vroeg reisvaardig. We laten met weemoed de gezellige camping achter ons waar we een paar heerlijke dagen hebben doorgebracht. Onderweg stoppen we in het drukke Pirgos bij de Lidl en slaan wat boodschappen in. We rijden door naar Katakolo, een klein dorpje waar de grote cruiseschepen aanmeren om hun passagiers met tientallen bussen naar Olympia te vervoeren. We hebben van te voren gekeken of er schepen aanmeren omdat anders Katakolo een spookdorpje is en er niks te beleven valt.

Als we Katakolo binnenrijden zien we een gigantisch schip liggen en is er veel bedrijvigheid in het kleine dorpje. We rijden naar de haven waar we enthousiast worden begroet door de havenmeester en na betaling van € 5,00 krijgen we een mooi plekje op de kade, stroom en de sleutel van het sanitair gebouw. Prima geregeld!

We lopen eerst naar het stadje om een eerste indruk op te doen. Het is gezellig druk, veel winkeltjes met souvenirs, veel juweliers en kledingwinkels. Leuk!

Na de eerste verkenning installeren we ons in de schaduw van de camper want het is bloedheet. Van onze Nederlandse camperburen krijgen we nog wat leuke tips en we hebben nog een leuk gesprek met een Zwitsers/Italiaans echtpaar die Japie komen bewonderen. Zij wonen al jaren op hun schip, samen met 4 katten en trekken zo steeds verder. 's Avonds maken we nog een wandeling en genieten nog tot diep in de avond van het schitterende uitzicht over het mooi verlichte stadje.

24-09-2013: van Katakolo naar Gialova 135 km.

Als we opstaan zien we dat er in alle vroegte een enorm schip is aangemeerd, de Costa Fascinosa die ruimte biedt aan bijna 3800 passagiers. Het hele dorp is in beweging, er rijden paardenkoetsen waarmee mensen een rondtoer kunnen maken, maar ook een "kermistreintje" en we zien zelfs een echte trein rijden. Ook de tientallen bussen rijden weer af en aan naar Olympia. Na het ontbijt maken we wederom een wandeling naar het dorpje waar honderden mensen zich vergapen aan de verleidelijk uitgestalde souvenirs. De straatjes en terrasjes zijn overvol! Geen wonder dat ze dit het Volendam van Griekenland noemen! Wij hebben overigens besloten niet naar Olympia te gaan, we hebben veel teleurstellende verhalen gehoord en ons hart ligt niet echt bij oude stenen.

Na de koffie en het inleveren van de sleutel bij de havenmeester rijden we weer dezelfde weg naar Pyrgos en dan verder naar het zuiden. We verbazen ons wederom over het groot aantal benzinestations, ongelooflijk! Soms op een afstand van enkele honderden meter zijn er wel 5! Met een enorm verschil aan prijzen, het loont om een beetje op te letten.

Het landschap is eerst nog vlak, zover je kunt kijken zie je olijfbomen, af en toe onderbroken door wat industrie. Wat zuidelijker wordt het landschap groener en heuvelachtiger. Voor Zacharo buigt de weg af naar de kust en zien we rechts een duinachtig landschap met minder industrie en winkels. We stoppen voor de lunch in Kalo Nero en zien op het strand de afgebakende nesten van de Caretta Caretta, een zeeschildpad die per nest ongeveer 100 eieren legt. Slechts 50 schildpadjes worden, na een broedtijd van 7 tot 10 weken, daadwerkelijk geboren en slechts een van deze schildpadjes bereikt de volwassenheid. Op het strand zijn de nesten afgezet met rood-wit lint.

We lunchen op de camperplek, een prachtige plek waar je de beschutting kunt zoeken onder een van de bomen. We hebben onderweg gehoord dat er een onaardige Duitse vrouw verblijft met vijf honden, die overal hun behoeftes doen. Ze jaagt iedere toerist weg die problemen heeft met haar honden. We besluiten hier toch te lunchen en zien inderdaad de loslopende honden. Jammer anders hadden we hier wel willen overnachten want het is een schitterende plek! Maar we zouden geen moment rust hebben met Japie.

Net voor Kiparissia zien we weer een Lidl. We kopen wat fruit en zuivel. Ook hier staan, net als bij de vorige Lidl, de zigeuners te bedelen, dit maal een vrouw met een onschuldige baby aan haar borst. Bij de Lidls komen veel toeristen en daar maken ze uiteraard gebruik van maar hun manier van bedelen is verre van prettig, erg dwingend en onbeschoft.

We rijden weer zuidelijker, de wegen zijn beter, de huizen mooier en er ligt minder rotzooi langs de kant van de weg. Links en rechts van de wegen, zover je maar kunt kijken, zie je olijfbomen. Als we door Filiatra rijden zien we opeens de Eifeltoren opdoemen, een 13 meter hoge replica door de originele kunstenaar gemaakt en door hem aan Griekenland geschonken. De kustweg is helaas afgesloten dus we rijden noodgedwongen over de "snelweg" die ons door de bergen leidt. Een bochtige, vaak smalle weg aan beide zijden geflankeerd door ontelbare olijfbomen en heel soms afgewisseld door wat druivenvelden. We passeren stadjes met zeer smalle straatjes en komen uiteindelijk weer op zeeniveau waar we stoppen in Gialova, een klein stadje aan de mooie baai, slechts 4 kilometer voor Pylos. We checken in en vinden een plaats vlak aan zee, midden in het duinzand, iets waar Henk helemaal kriebelig van wordt. De camping is zeer geliefd bij surfers en kitesurfers. We brengen de middag rustig door, wat zwemmen en lezen en ’s avonds lopen we naar het kleine dorpje en drinken een ouzo op het terras.