Griekenland 2013

deel 3

25-09-2013 van Gialova naar Koroni

We rijden om 10:30 uur weg. Het is slechts een paar kilometer tot aan Pylos waar we de camper ruim kunnen parkeren op de havenkade. We ontmoeten daar een Brabants echtpaar die ons voorzien van allerlei leuke tips. We mogen wat bladzijden fotograferen uit hun MeinWomo gids zodat we de eerstkomende dagen weer vooruit kunnen. Leuk dat je onderweg toch altijd de beste tips op doet voor je reis!

We slenteren door de steile straatjes van het warme stadje, zien de overvolle gezellige terrassen en kopen een brood bij de bakker. Even later rijden we weer verder, ongeveer 12 kilometer naar Methoni waar we de camper parkeren op een parkeerterrein aan het strand. We lunchen in de hitte en volle zon. Nergens een plekje om in de schaduw te zitten. De stad is in alle rust omdat het net siësta tijd is. We besluiten om dit leuke kleine vestingstadje te laten voor wat het is, het is veel te warm om te gaan wandelen. We rijden verder langs de prachtige stranden van Finikounda en stoppen bij de camping Koroni waar we allerhartelijkst ontvangen worden door de eigenaar. Hij laat ons de paar beschikbare plekken zien, de rest is allemaal gereserveerd voor de groep van NKC reizen die straks met 22 campers komen!

Het is een gezellige kleine camping met een prachtig zwembad, met bar en taveerne! Vanaf het zwembad heb je uitzicht over het prachtig gelegen stadje. Van het zwembad kun je via een steile weg naar het strand, maar dat is in tegenstelling tot dat we gewend zijn, niet zo geweldig!

’s-Avonds lopen we naar het stadje en eten op de boulevard. Het is een echt Grieks stadje, meer Grieken dan toeristen, erg leuk! Na terugkomst op de camping drinken we nog een ouzo aan de rand van het prachtig verlichte zwembad.

26 t/m 28-09-2913: Koroni

We brengen de dagen door met genieten! Wat een heerlijk plekje hebben we weer! Het zwembad heb ik vaak helemaal voor mij alleen. We lezen, internetten, werken het verslag bij. We maken een wandeling naar het fort, een Byzantijnse vesting gebouwd in de 6e en 7e eeuw. Binnen de muren van het kasteel is een nonnenklooster gevestigd, Agios Ionnis Promodos, waar we hartelijk begroet worden door een van de nog zes aanwezige nonnen. Ik word voorzien van een wikkelrok en even later betreden we het mooie kerkje. De muren en plafonds zijn prachtig beschilderd. We dwalen rond door de kloostertuinen en eindigen ons bezoek in het winkeltje waar de nonnen allerlei religieuze souvenirs verkopen. We kopen een klein icoontje en krijgen nog heel gastvrij een snoepje aangeboden.

Op de camping zijn katten, heel veel katten. In allerlei soorten en maten. Drie nestjes kleine katjes spelen overal, bewaakt door hun moeders. De Nederlanders van de NKC club geven ze te eten en ze scharrelen dan ook voornamelijk rond hun campers. Als we ’s avonds bij de taveerne eten worden we door vele ogen smekend aangekeken of we alsjeblieft iets te eten willen laten vallen! Echt schattig. Als na twee dagen de groep vertrekt verspreiden de katjes zich over de camping en komen bij andere campers hun eten halen. Vanaf dat moment wordt het onrustig voor Japie, eenmaal wordt hij zelfs aangevallen door een rode kat, we zijn er net op tijd bij! We houden de speelse katjes op afstand met de plantenspuit en na een paar dagen roept Japie zelf Psssst Psssst Poes.... als er een katje in aantocht is.

Bij het zwembad zit een zielige poes, waarschijnlijk een ongeluk gehad of gevochten want zijn oogje zit dicht en zijn pootje is gebroken. Pijnlijk om te zien. Hij is ook erg bang, zelfs bang voor de babykatjes. Het lukt me uiteindelijk om hem te voeren, hij eet de 150 gram kipfilet broodbeleg helemaal alleen op, niet gestoord door andere katjes. Arme poes, ik zou zo met hem naar de dierenarts willen maar waarschijnlijk laten ze hem dan inslapen. In ieder geval heeft ie een keer lekker gegeten en is zijn buikje vol.

We eten tweemaal op de camping, heerlijk en eenvoudig eten. We proberen o.a. de Dolmades, wijnbladeren gevuld met rijst en Keftedes, Griekse gehaktballetjes in tomatensaus. De eigenaresse vertelt dat de camping het hele jaar open is. Ook in de winter komen er campers die op rondreis zijn door Griekenland. De taveerne en het zwembad zijn dan wel gesloten.

Na het eten maken we nog een wandeling naar het dorpje en drinken een ouzo op het drukke terras. Het is weekend en er zijn veel Grieken hun weekend aan het inluiden. De laatste avond eten we nogmaals bij de taveerne op de camping en hebben na afloop een erg gezellig avond met een Duits echtpaar, Uwe en Astrid.

29-09-2013: van Koroni via Oud Messene naar Stoupa 135 km.

De volgende morgen vertrekken we laat, druk met gesprekken met onze achterburen, 2 Engelse dames die op de fiets de Peleponessos aan het verkennen zijn. Knap, wij stappen al van de fiets bij een klein beetje heuvel!

We rijden richting Kalamata, we komen door dorpjes met zeer smalle straatjes en laaghangende balkons. Het is prachtig weer en we genieten van mooie vergezichten. Uiteraard ook hier weer vele olijfbomen, maar ook prachtig bloeiende bougainvilles en grote cactussen. En ook hier zien we sinaasappel- en citroenbomen en dat is te merken aan de vele groente- en fruitstalletjes langs de kant van de weg. Een vruchtbaar gebied!

We rijden naar Oud Messene waar we de opgravingen gaan bekijken. We hoeven bij de kassa niks te betalen omdat het schijnbaar een feestdag is! Het is heet, bloedheet, en het is natuurlijk niet slim om op het heetst van de dag rond te gaan wandelen! Maar de mooie opgravingen van stad met theater, stadion en tempelresten zijn meer dan de moeite waard. Je mag overal tussendoor lopen en je kunt alles goed bekijken.

Na ruim anderhalf uur wandelen, rijden we weer verder. In de verte zien we grote kale bergen, het is jammer dat het wat heiig is. We rijden langs het vliegveld van Kalamata en over de drukke boulevard. De terrasjes zitten vol met Grieken die van hun zondag genieten. We zien een prachtig strand in een baai die aan de baai van Nice doet denken. We verlaten de kust en klimmen steeds hoger en hoger. Veel bochten die af en toe een prachtig uitzicht bieden op het steeds lager liggende kustgebied.

Na een uurtje rijden komen we aan in Stoupa, op camping Kalogria. Er is niemand bij de receptie en een Duitse gast vertelt ons dat we gewoon een plekje uit kunnen zoeken en dat de rest wel morgen volgt. We installeren ons en zien bekenden van de allereerste camping. Ze leggen ons een beetje uit wat er allemaal te doen is maken we een wandeling en verkennen het piepkleine, maar leuke dorpje. Mooie baai, twee strandjes, paar winkeltjes, veel terrasjes en erg veel toeristen. Heel gezellig!

’s-Avonds eten we door Henk gemaakte Griekse salade, erg lekker!

30-09 t/m 01-10-2013: verblijf in Stoupa.

We genieten van alweer een mooi plekje. Het is een drukke, rumoerige maar gezellige camping met veel vaste gasten, die hier ieder jaar terugkeren. We maken een prachtige fietstocht naar het dorpje Agios Nikolaos over een heus fietspad, mooi aangelegd langs de kust. We drinken een kopje koffie op het terras en krijgen van het huis een lekker gebakje erbij. Ik zwem in het frisse water, fris omdat in de zee een bron uitkomt die zorgt voor hele koude stromingen. ’s Avonds drinken we een ouzo op het drukke terras in het dorp.

De laatste avond gaan we uit eten in een druk restaurantje. We krijgen gebakken brood met olijven en eten Griekse salade en een gyros-schotel. Veel te veel, de gyrosschotel was voor twee personen al volop voldoende! Als we dan ook nog van het huis een bord met koekjes en gebakjes krijgen kunnen we werkelijk geen pap meer zeggen. Maar het was wel allemaal heerlijk! Na een ouzo op het terras in het dorp besluiten we ons geslaagde verblijf in Stoupa, een aanrader voor een paar heerlijke dagen!

02-10-2013: van Stoupa via de Grotten van Dirou naar Gythio.

We vertrekken om 10:15 uur. Het is wat afgekoeld na het onweer vannacht. We rijden de schitterende kustweg door het ruige landschap van de Mani, we passeren kleine dorpjes met vaak nog hele oude kerkjes en kraampjes waar men olijfolie of aardewerk verkoopt. We stoppen even in Neo Italo op de camperplaats waar we 5 jaar geleden overnacht hebben. De onweersdreiging is verdwenen en we zien een stralend blauwe lucht. Het is erg warm. We rijden hoog door de bergen en zien mooie ruige kusten. Jammer dat er geen mogelijkheid is te stoppen om te genieten van het uitzicht. Foto’s maken moet al rijdend vanuit het raam. De bergen worden steeds hoger en kaler, je ziet nog maar weinig begroeiing, het doet denken aan de Mont Ventoux. De huizen zijn gebouwd in een typisch bouwstijl, massieve vierkante torens, kenmerkend voor de Mani. We rijden verder in het onherbergzame, ruige maar oh zo dorre landschap. Na zo’n hete zomer zijn alleen de olijfbomen nog groen, het gras in de bermen is geel/bruin.

Op weg naar de grotten zien we beneden op een prachtig strand een zevental campers staan, maar ook hier weer in de palle zon!

We betalen € 24,00 toegang voor de grotten. Lijkt een pittige prijs maar het is het meer dan waard. We krijgen een zwemvest aan en moeten in een wiebelig bootje stappen, Henk alleen voorin en de overige bankjes met twee personen. We glijden door een sprookjesachtige omgeving. Het is zo mooi, de prachtige stalagmieten en stalactieten die je niet alleen boven, maar ook beneden door het heldere water ziet. Schitterend! Maar we brengen de tocht vooral bukkend door, soms zijn de doorgangen zo laag dat je moet uitkijken dat je je hoofd toch niet stoot! De begeleider is een soort gondelier die de boot behendig, heel behoedzaam met een soort grote houten pollepel door het water stuurt. We varen 1200 meter met de boot en wandelen ook nog 300 meter door deze prachtige grotten.

Na deze schitterende tocht lunchen we in de schaduw op het parkeerterrein van de grotten. We besluiten niet naar de camperplaats te gaan op het strand, het is veel te warm.

We rijden van de west naar de oostkust van de Mani. Je kunt zien dat het al heel lang niet geregend heeft, de lange hete zomer heeft zijn sporen achtergelaten. Het bermgras is geel-bruin gekleurd met soms wat dapper groeiende bloemen er tussen. Verder zie je alleen de ontelbare olijfbomen, zo ver je kunt kijken. We komen aan in Gythio waar we doorrijden naar camping Gythion Bay, een ACSI camping waar we allerhartelijkst ontvangen worden. De camping lijkt op een grote boomgaard, veel olijfbomen en sinaasappelbomen, prachtig aangelegd. We vinden een mooie ruime plek met twee olijfbomen. Er is een prachtig zwembad met ligbedden en ietsjes verder het grote strand, vooral geliefd bij surfers.

Het sanitair is prachtig, het mooiste tot nu toe in Griekenland. Het restaurant en de bar zijn al gesloten. Het is een camping waar veel surfers verblijven, gezien de vele faciliteiten die speciaal voor het surfmateriaal beschikbaar is.