Noorwegen 2010

deel 2

Zondag 13 juni, Lakselv - Nordkapp 173 km

We vertrekken om 9.00 uur na een heerlijke douche en een lekker ontbijt. Het is zwaar bewolkt maar nog wel droog. Hopelijk klaart het vandaag nog wat op zodat we een goed en helder zicht hebben vanaf de Noordkaap.

De begroeiing verandert en we zien alleen nog maar een soort boomstruiken, wel mooi groen maar het wordt steeds lager. De hele route van vandaag rijden we langs het Porsangerfjord. Een prachtig uitzicht wat iedere keer als je een bocht uitkomt weer verandert. Prachtige baaien met glashelder, diepblauw, soms groen water. Lieflijke huisjes in allerlei kleuren. En daar tussendoor honderden rendieren, lekker grazend op de heuvels. Er ligt nog veel sneeuw op de bergen.

En tot overmaat van ramp begint het ook nog te sneeuwen. Ik heb al schrik dat we morgen of overmorgen weer langs dezelfde weg terug moeten want dan rijden we aan de afgrondkant!

Tegen 12 uur komen we bij de entree van de Kaap waar we de toegangsprijs van 430 kronen (52 euro) betalen. Hiervoor mag je wel 48 uur blijven! We vinden nog een heel mooi plekje, eerste rang dus mocht de zon gaan schijnen staan we magnifiek om de midzomernachtzon te bewonderen.

Ondertussen sneeuwt het heel hard en we wachten de bui even af voordat we de boel gaan verkennen. Het is buiten 2 graden. Let op de sneeuwvlokken op de foto!

Na de lunch verkennen we, goed aangekleed, de omgeving. We kijken even in de souvenirwinkel, gaan naar de Noordkaapfilm (best de moeite waard), zetten ons op de foto bij het beroemde Noordkaap symbool de “globe”,  we bewonderen de St. Johanneskapel, het Thais museum, een bar met uitzicht waar traditiegetrouw om middernacht champagne gedronken wordt (!) en we lopen langs het monument van de “children of the world”. En uiteraard genieten we van het uitzicht, want gelukkig is het helder weer en we kunnen ver kijken. Henk zeker, want hij gebruikt zijn nieuwe verrekijker.

Na het eerste verkenningsrondje gaan we terug naar de camper, even opwarmen. We doen weer lekker helemaal niets, dat houdt in Henk leest in zijn spannende boek en ik probeer iets op te steken van astrologie uit mijn nieuwe boek. Daarna werk ik het verslag bij.

Hierna wederom een rondje gewandeld en genoten van alle dingen en mensen die we zien. Afgelopen week hebben we natuurlijk heel weinig mensen gezien en nu is die drukte om ons heen ook wel weer eens leuk. Na het avondeten kaarten we wat en drinken een lekker likeurtje. Om 23.45 uur gaan we naar buiten en zien tot ons grote verbazing een drukte van jewelste. In de gauwigheid tellen we zeker 12 bussen en alle mensen hebben zich verzameld rondom het monument en het gebouw. Het is bewolkt maar af en toe komt er een blauw streep lucht door de wolken. En ja hoor, precies om 23.58 breekt de wolk open en verschijnt er en stralende zon. Het leek wel magie! Of zoals een Duitse medekampeerder heel mooi uitdrukte: Het was Gods beloning voor het hele eind wat we gereden hebben. De zon is zo verschrikkelijk fel dat je eigenlijk een zonnebril nodig hebt. We genieten van het bijzondere moment, drinken in de camper nog een drankje en gaan pas laat slapen, 1.30 uur!

Maandag 14 juni 243 km

We staan laat op, heerlijk uitgeslapen! De harde wind beukt tegen onze camper. Het is bewolkt met zo nu en dan een zonnetje. We ontbijten lekker op ons gemak en maken dan nog een laatste rondje over het Noordkaap terrein.

Tegen twaalf uur rijden we weg. De eerste 132 kilometer hebben we gisteren ook al gereden, dit zelfde traject moeten we dus weer terug. Maar dat is geen straf, het is zo’n mooie route die doe je graag nog een keer. En we zien de route natuurlijk nu vanaf de andere kant en dat is toch anders. Het weer is een stuk minder mooi dan gisteren, af en toe een bui en dan weer felle zon. Heel raar hoe grillig het weer hier is. We stoppen in Honningsvag en bekijken daar het stadje. Dit is de aanleghaven voor de grote cruiseschepen die vanaf daar met bussen de Noordkaap gaan bezoeken. De beroemde Hurtigruten boot heeft vanmorgen aangemeerd. We zijn onderweg wel 10 bussen met passagiers op weg naar de Kaap tegengekomen. Nadat we een brood hebben gekocht gaan we weer op weg.  We stoppen onderweg nog een keer voor de lunch en bij een souvenirwinkel in Oldefjord.

Na Oldefjord nemen we de afslag naar Alta, het binnenland in. Het weer varieert sterk, regenbuien en prachtige zon. Het enige constante vandaag aan het weer is de harde wind.

De struiken worden weer hoger en groener. Onderweg zien we honderden rendieren lekker grazend in de toendra. Af en toe moeten we flink op de rem omdat ze plotseling de weg oversteken. Gelukkig hebben we in Finland tips gekregen van de campingeigenaar hoe we het gevaar moeten inschatten van de rendieren en elanden en wat we moeten doen en niet doen.

Dinsdag 15 juni, dag 12 Alta -  Olderdalen 226 kilometer

Rond de klok van half 11 vertrekken we. We hebben weer vers water en we zijn weer leeg. Het is mooi weer, geen wind en een lekker zonnetje. We volgen de E6 en bezoeken onderweg enkele Samenhutten waar diverse souvenirs te koop worden aangeboden. Ik vind nog steeds niet waar ik al dagen naar op zoek ben, een waxinelichtjes houder gemaakt op een gewei van een rendier. Ik heb deze gezien in het dorp van de Kerstman en helaas toen niet gekocht omdat ik dacht dat ik ze nog wel tegen zou komen. Tot nu toe dus niet. Maar we blijven het proberen!

We  vervolgen onze reis over de E6 en stoppen rond 17 uur bij de haven van Olderdalen. We vinden een mooie plek aan het water, uitkijkend over de zee naar de prachtige , met sneeuw bedekte bergen. Onze Franse buurman gaat vissen en ongelooflijk in een mum van tijd vangt hij 2 grote vissen. Hij maakt ze schoon en legt ze in de koelbox in de garage van zijn camper. Zijn vrouw vertelt dat zij van onder Marseille komen en dat zij zo graag naar Noorwegen komen speciaal omdat haar man zo van vissen houdt. Daar hebben ze graag al die kilometers voor over!

Vlak bij ons plekje vaart de veerboot zo gemiddeld om het uur. Leuk om de bedrijvigheid gade te slaan. Ook meert er nog en groot vrachtschip aan de kade en vinden 2 vrachtwagens en nog een camper hun overnachtingsplek.

Nou op dit prima plekje zullen we vannacht overnachten , dus we hebben nog een heerlijke lange avond.

Woensdag 16 juni, dag 13 Olderdalen - Harstad 355 km

Oei, gasfles 1 is al op! Da’s eigenlijk veel te snel volgens onze planning. Gas is in Noorwegen moeilijk te verkrijgen en we hadden daarom speciaal 2 flessen van 11 kilo meegenomen. Maar ja omdat we natuurlijk meer dan 24 uur aan de Noordkaap hebben gestaan met temperaturen rond het vriespunt hebben we natuurlijk best veel verstookt. Nou dat wordt zuinig aan doen.

Vandaag vervolgen we de E6 richting Vesteralen, we volgen de fjorden, pakken af en toe een tunnel en houden even halt op een parkeerplaats. Daar komen we in gesprek met 2 Nederlandse echtparen die een verzorgde auto/hotelreis hebben geboekt en op weg zijn naar het noorden. Zij gaan nog de Noordkaap bezoeken en nemen daarna de Hurtigruten naar Bergen. We bieden hen een lekker net gezet bakkie koffie aan, met koekje! en wisselen wat ervaringen uit.

We vervolgen onze reis en zien weer prachtige hoge dennenbomen. Helaas zien we vandaag geen rendieren meer. Jammer want ik vind het zo’n prachtige dieren.

We besluiten even van de weg te gaan, 13 kilometer landinwaarts om de Malselvfoss te bezoeken. Dit is een prachtige waterval/stroomversnelling met een zalmtrap van 600 meter lengte. Echt de moeite waard!

Na ons bezoek aan de waterval, zo rond 15.00 uur, is het gaan regenen en het ziet er niet naar uit dat het droog gaat worden. De lucht is onheilspellend donkergrijs. We kunnen geen geschikte camping vinden en ook geen mooi wild plekje dus we rijden maar door. Ongewild moeten we veel meer kilometers maken dan gepland.

Ik heb trouwens nog nergens in mijn verslagen vermeld hoe trots ik ben op onze Henk en zijn geweldige rijkunst. Heel ervaren en schijnbaar onvermoeibaar rijdt hij iedere dag weer heel veel kilometers. Ik was eigenlijk van plan om in Zweden op de lange, rechte wegen wat camperervaring op te gaan doen zodat ik af en toe met Henk kon wisselen, maar het is er niet van gekomen. En ach Henk doet het zó goed en met zoveel plezier, die lol wil ik hem niet afpakken!

Enfin eindelijk na een lange regenachtige dag vinden we een camping in Harstad. Een kleine camping maar prachtig gelegen aan en schitterende baai. Sanitair is verouderd maar schoon. Prijs is 225 NOK + 25 NOK internet en nog eens 10 NOK pp voor de douche. (bijna 35 euro) Ja ja, dat benne stadse prijzen!

Donderdag 17 juni , dag 14 Harstad  - Nyksund 163 km

Een waterig zonnetje schijnt als we om als we om 9.00 uur opstaan. Maar al gauw verschijnen de donkergrijze dreigende wolken. We hebben gisteren op internet de weersverwachting voor de Vesteralen bekeken en die gaf de komende 14 dagen regen aan, variërend van 85% tot 95 %, dus  goede hoop op mooi weer hebben we niet. We zijn gewoon allang blij als het af en toe droog is.

Vandaag willen we naar Andenes want we willen heel graag een walvissafari gaan maken. Ik lees voordat we vertrekken in mijn (onmisbare) Trotterboekje dat het veel beter is om deze safari te gaan maken vanaf Stø . Veel minder commercieel, heel goede begeleiding en de walvissafari  is  in combinatie met een bezoek aan het vogeleiland waar misschien nog o.a. papegaaienduikers en arenden gespot kunnen worden. Dat ziet er leuk uit en we besluiten ons reisdoel van vandaag aan te passen.

Na ongeveer 40 kilometer moeten we voor de eerste keer in Noorwegen met de veerboot. We sluiten aan in de rij en moeten ongeveer een half uur wachten. Voor 105 NOK kopen we een kaartje en rijden om 12.00 aan boord van de boot. Boven is een prachtige salon voor de passagiers en ook nog een café-restaurant. Ziet er allemaal keurig uit. Na ongeveer 20 minuten zijn we aan de overkant.

We stoppen onderweg in Sortland, een redelijk grote stad waar we de Hurtigrutenboot weg zien varen. We bekijken het grote winkelcentrum en doen wat kleine boodschappen in de mega Coop.

Het landschap is weer geweldig. Mooie fjorden, prachtige baaien met kristalhelder water, bomen in alle kleuren groen, mooie gekleurde huisjes tegen de berghellingen, rekken waar stokvis hangt en op de achtergrond hele ruige hoge bergen. Kortom een prachtig eiland.

Om 15.00 uur zijn we in Stø, een piepklein vissersdorpje. We bezoeken het informatiepunt voor de safari en krijgen te horen dat er vandaag geen afvaart is omdat de kapitein ziek is. Da’s jammer want het weer is uitzonderlijk goed, windstil! Morgen wordt er slecht weer verwacht en de man vreest dat de safari van morgen niet door zal gaan. Maar we mogen morgenvroeg bellen en kunnen dan alsnog mee. Voor zaterdag zijn de verwachtingen beter dus hij  zet ons vast op de lijst. We zijn nummer 34 en 35, er kunnen maximaal  53 personen mee.Ik vertel hem mijn angst dat ik zeeziek zal worden maar hij verzekert me dat ik een pilletje krijg en als ik in de frisse lucht blijf dat het allemaal wel mee zal vallen. Nou ik ben erg benieuwd.

We nemen wat folders mee zodat we ons vast in kunnen lezen en in kunnen leven op wat ons te wachten staat. Het lijkt ons vreselijk leuk en een geweldige ervaring. Nu maar duimen dat het ook werkelijk doorgaat!

We rijden terug naar Myre en besluiten om daar het spookstadje Nyksund te gaan bezoeken. We moeten hiervoor 13 kilometer over een heel smal zandpad. Gelukkig is het uitzicht goed en zie je al in de verte  een tegenligger aankomen zodat een van beide aan de kant kan gaan staan.

Het lange zandpad naar Nyksund

De beloning voor deze tocht is er naar, een schitterend stadje bestaande uit wat huizen, sommige gerenoveerd andere nog vervallen, gelegen in de groene bergen met rotsen. En heel veel schapen! Dit stadje is enige tijd helemaal verlaten geweest maar men probeert nu het stadje weer nieuw leven in te blazen. Er wonen nu 21 mensen!

We wandelen door het stadje, maken wat foto’s en besluiten buiten pannenkoeken te bakken, heerlijk met spek! Hierna tijd voor een cappuccino (met dank aan buurvrouw Ria voor de geweldige tip, want was is ie lekker!) en het verslag bij te werken en een boek te lezen.

De zoveelste mooie dag in Scandinavië!

Vanavond vroeger naar bed want we moeten morgen vroeg bellen of de safari doorgaat maar omdat we in niemandsland zitten hebben we ook geen bereik van de telefoon. Dus morgen gaan we heel vroeg rijden (we moeten dat hele zandpad weer af) en duimen dat de safari doorgaat.

Heel misschien kunnen we weer genieten van de midzomernachtzon want het klaart nu boven zee heel mooi op.

Vrijdag 18 juni Nyksund via rondreis Vesteralen naar Stø 247 km

Om kwart voor 7 gaat de wekker af, ai dat doet zeer!  We maken snel alles rijklaar en vertrekken op weg naar Stø. We duimen dat de walvissafari vandaag doorgaat, alhoewel de man ons gisteren niet zoveel kans gaf. We rijden het 13 kilometer lang zandpad af, zeggen de vele schapen gedag en melden ons om 8.00 aan de balie van het kantoor. Helaas vandaag te slecht weer. Niet alleen kunnen er dan moeilijk of geen walvissen opgespoord worden maar ook voor de passagiers is het bijzonder onprettig. Ook voor morgen kan hij niks zeggen, hij geeft ons 50 % kans. Hij wil natuurlijk ook niets liever dan uitvaren maar hij is in iedere geval wel eerlijk.

Tja wat is nu wijsheid? Na een kort overleg besluiten we het morgen nog één kans te geven. We willen zó graag die tocht maken.

Vandaag gaan we de Vesteralen bekijken en we maken er een dagtocht van. Eerst ontbijten we in de haven van  en Stø daarna vertrekken we. We rijden eerst naar Hovden, maar daar is echt helemaal niets te doen. Ook het hiernaast gelegen kleine vissersplaatsje Nykvag ziet er een beetje triest en verlaten uit zo in de stromende regen. Zal in de volle zon en in het toeristenseizoen best wel een andere aanblik geven.