Noorwegen 2015

deel 5

Dag 34 30 km voor Runde - Runde 30 km

Om half 11 rijden we via de mooie spectaculaire één-baans brug het eiland Runde op. Geweldig, het voelt echt weer als thuiskomen. Aan dit schitterende kleine eiland zijn we zes jaar geleden, tijdens ons eerste bezoek aan Noorwegen, ons hart verloren. En sinds die tijd staat het eiland Runde ieder jaar op ons programma.

Voor wie nog niet onze eerdere Noorwegen verslagen gelezen heeft probeer ik kort uit te leggen wat er zo speciaal is aan dit eiland. Runde is een klein eiland met slechts 96 inwoners waar honderdduizenden vogels broeden. Deze vogelkolonies trekken veel fotografen, vogelaars en natuurliefhebbers. Het uitzicht vanaf de camping is onvoorstelbaar mooi. Je kijkt uit over de zee met de schoonheid van eb en vloed, de jonge vogels die je voor je neus ziet opgroeien, de altijd hongerige meeuwen die op het muurtje zitten te wachten,  het immer veranderende schouwspel van de prachtige wolken boven de zee…… kortom een uitzicht dat nooit verveelt. Dus ook als het minder weer is heb je vanuit de camper een film voor je neus die beter is als een uitzending op National Geography! Je kunt uren kijken zonder je te vervelen!

En zodra de zon maar een beetje schijnt zitten we buiten en genieten van alle bedrijvigheid op de kleine maar o zo gezellige camping. De sfeer is altijd goed, mensen zijn gezellig en vriendelijk. Wij zeggen altijd dat ze hier iets in het water doen want heel veel mensen komen hier keer op keer terug.

De grote kolonies vogels broeden aan de andere kant van het eiland en om hier te komen moet je er wel wat over hebben. Vanaf de weg bij de camping is een erg steil wandelpad omhoog en als je het ergste stuk gehad hebt volgen er nog een paar flinke heuvels. Boven op de 311 meter hoge berg is het vaak erg drassig dus goede schoenen zijn vereist! Na ongeveer 45 minuten klauteren kom je aan de andere kant van het eiland waar zich o.a. de papegaaienduikers bevinden. Maar de zware klim wordt beloond met een schitterend uitzicht! ’s Avonds na 20:00 uur keren de papegaaienduikers terug van zee en is het een lust om de honderden clowneske vogels te observeren. Ze vliegen af en aan, geweldig! Naast deze leuke vogels zijn er nog veel meer vogelsoorten te bewonderen; o.a. Jan van Genten, grote Jagers, alken, zeearenden en diverse soorten meeuwen. Maar deze vogels zijn ook goed te bekijken vanaf de boot de Aquila die tochten verzorgd rondom het eiland en waar je de vogels van heel dichtbij kunt zien.

Als we aankomen worden we hartelijk begroet door Christian, die samen met zijn vrouw Ute in de drukke zomermaanden de aardige eigenaren van de camping Knut en Inguna assisteren. We boffen, er gaat toevallig iemand weg zodat we dezelfde schitterende plaats krijgen als vorig jaar, pal aan zee! Dat wordt weer genieten!

We worden uitgenodigd door Ute die als speciaal welkom voor ons en onze bekenden wafels gaat bakken! We nuttigen de heerlijke wafels met alle bekenden die we bijna elk jaar hier treffen in de nėt nieuw verbouwde verblijfsruimte en praten weer helemaal bij.

We vullen de dagen met genieten: genieten van het prachtige uitzicht, genieten van alle aardige mensen, genieten van alle feestjes (er is hier op een of andere manier altijd wel wat te vieren) maar vooral genieten van de geweldige natuur.

We wandelen iedere dag, maar maken dit jaar slechts éénmaal de klim naar boven. Helaas heb ik last van knieproblemen en Henk van zijn rug dus we houden het bij die ene keer. Maar ook zonder te klimmen kun je hier heerlijk wandelen.

Henk gaat met Herbert en leermeester Karl bijna iedere dag vissen. Iedere keer is het een verrassing wat ze vangen. Vaak koolvis en makreel, soms niets en soms vangen ze grote kabeljauwen. Na terugkomst worden de vissen zorgvuldig gefileerd en verdeeld. Bij mooi weer nemen we de camper mee en kunnen ook Thea en ik genieten van een heerlijk dagje op ofwel het naburige eiland Fosnavag ofwel een prachtige plek onder de Rundebrua met schitterend uitzicht over de haven en de andere eilanden.

En ook al zijn de dagen hier lang (het is tenslotte hier 24 uur licht) de tijd vliegt voorbij!

We vieren de naamdag van Inguna en de verjaardag van Thea en genieten van de heerlijke taarten van Ute en van het gezelschap van alle Runde-vrienden. We lachen wat af! Wat een rijk leven heb we toch in het gezelschap van zoveel lieve mensen.

In totaal verblijven we 14 dagen op dit mooie eiland. De laatste zondag maken we een rondvaart op de Aquila. We hebben geluk, het water is redelijk vlak en de temperatuur is aangenaam. De laatste keer dat ik de rondvaart maakte was ik vreselijk zeeziek en dan duurt de twee uur durende tocht erg lang! Ik heb toen alleen maar de horizon gezien en geen vogels!

Het is zonnig als we de haven uitvaren. We krijgen van de aardige schipper Johan een uitleg in meerdere talen over alle vogels die we te zien krijgen met bijbehorende foto’s zodat we weten wat ons te wachten staat.

We zien heel veel kuifaalscholvers, alken, zeekoeten, Jan van genten en drieteenmeeuwen. De grappige papegaaiduikers zien we nu op zee waar ze proberen om voedsel te vinden voor hun jongen. Ze laten zich maar moeilijk fotograferen, ze duiken meteen onder water zodat je vaak alleen hun kontje op de foto hebt. Het fotograferen valt trouwens überhaupt niet mee, het is lastig om in een bewegende boot de bewegende vogels scherp te stellen. We zien veel zeearenden die op imposante wijze hun vleugels uitslaan en af en toe gaan zitten op de rotsen. De schipper vaart in de grot waar de drieteenmeeuwen nestelen en vertelt dat het aantal drieteenmeeuwen helaas achteruit gaat, een zorgelijke situatie. De Jan van Genten zijn schitterend om te zien en de wijze waarop ze loodrecht naar beneden duiken is werkelijk spectaculair te noemen.

Als de boot de vogelrotsen verlaat en de hoek omgaat hebben we een ruwe zee met hoge golven en gaat het kleine bootje flink op en neer. We varen langs de vuurtoren en de camping weer naar de haven en kunnen terugkijken op een schitterende tocht. Echt een aanrader!

Dag 49 Runde -  ergens op weg 13

Na 14 dagen genieten op het eiland is het toch echt tijd om te vertrekken, we moeten tenslotte nog 1800 km rijden. Het afscheid is zoals ieder jaar weer zwaar en stiekem ben ik blij dat het regent. We nemen afscheid van al onze Runde vrienden en rijden pas om kwart voor 11 het prachtige eiland af.

Via de vele bruggen, dammen en tunnels rijden we naar het vastenland, een prachtige rit.

Vandaag rijden we de “nieuwe route” via de tunnel, een besparing van maar liefst twee veerboten. Dit spaart tijd en geld, zeker nu onze nieuwe camper langer dan 6.00 meter is en de kosten meer dan verdubbeld zijn. Maar het heeft altijd wel wat, zo in de rij bij de veerboot, de korte tocht over het water, een lekker ijsje of wafel. Mmmmm.

Enfin vandaag rijden we eerst door de Eiksundtunnel, een 287 diepe en bijna 8 kilometer lange tunnel, sinds vorig jaar tolvrij. Hierna volgen nog vele tunnels. Het is helaas slecht weer, de wolken hangen laag. We passeren in Volda de veerboot maar rijden deze voorbij omdat we gebruik gaan maken van de tunnel. In Stryn rijden we langs het fjord en hebben we zicht op de prachtige besneeuwde bergen. Bij Utvik verlaten we het fjord en rijden we via een steile weg naar boven de bergen in. Prachtig!

We stoppen op de camping in Byrkjelo waar we een bliksembezoek brengen aan Thea en Herbert die vanmorgen even voor ons van Runde vertrokken zijn en hier vannacht overnachten.

In Skei zorgt een bezoek aan een prachtige grote souvenirshop voor een leuke onderbreking.

Hierna rijden we via de E39/13 richting Moskog, een prachtige route langs een groot meer. De wolken hangen laag maar het is gelukkig wel droog. We vinden een  parkeerplaats bij een mooi aangelegd natuurbad. We maken ’s avonds nog een wandeling door het prachtige gebied en zien dat een kudde schapen voor een lange file zorgen op de naast de parkeerplaats gelegen snelweg. Leuk gezicht die kudde schappen die zich niets aantrekken van de luidtoeterende auto’s!

Dag 50  Op weg 13 na de afslag in Skei -    20 km na Røldal (weg 134) 320 km

Om 9:15 uur vertrekken we. Het is bewolkt, maar gelukkig droog. Ondanks het feit dat we langs de snelweg stonden hebben we heerlijk geslapen!

We vervolgen onze route en nemen bij Moskog de afslag en we rijden meteen al op de prachtige toeristische route weg 13, een weg die langzaam stijgt. We rijden over het Gaularfjellet, langs prachtige meren, frisgroene bossen, met mos begroeide rotsen, watervallen, ongelooflijk mooi! We zien schapen, héél veel schapen!

Dit ommetje op de route is méér dan de moeite waard! We klimmen hoger en hoger om even later weer af te dalen naar een prachtig dal, Viksdalen langs een zeer woeste rivier. Daarna klimmen we weer, passeren een schitterende waterval en rijden dan door de sneeuw en langs bevroren meertjes. Onbeschrijflijk mooi! Mocht je naar Noorwegen gaan is deze route een echte must!

De afdaling is spectaculair, je ziet de wegen als een lang gekruld lint naar beneden liggen. Ik vind de route zelfs mooier dan de Trollstigen. De afdaling is steil en de wegen zijn smal maar mijn onverstoorbare privéchauffeur brengt de soms erg spannende afdaling tot een goed einde. Chapeau!

Na deze prachtige route nemen we de veerboot van Dragsvik naar Vangnes (238 NOK) en stoppen in Vik om brood te kopen en te tanken. We eten onze heerlijke verse broodjes met echte Noorse aardbeien op de parkeerplaats van een school waar we op onze eerste reis in 2010 hebben overnacht.

We rijden om 13:45 uur weer verder. Het rijden door zo’n prachtig landschap is geweldig maar we schieten niet hard op en we moeten morgen wel de boot halen!

Na Vik klimmen we weer meteen en rijden even later door een schitterend sneeuwlandschap met aan de beide zijden van de weg metershoge sneeuwwallen. Daar word je stil van, zo mooi!

Het leuke van de route is de afwisseling, het ene moment sneeuw, andere moment in een dal waar het lijkt of de boeren hebben afgesproken met zijn allen tegelijk te gaan gieren. Enfin we zullen het er maar op houden dat het gezonde boerenlucht is, maar lekker is anders.

We rijden door enkele tunnels en komen even later bij de spectaculair aangelegde ruim 7 km lange Vallavik tunnel. Niet alleen is deze tunnel mooi verlicht, midden in de berg word je verrast door een rotonde die je dwingt een richting te kiezen. Aangezien de navigatie niet werkt is dat voor de automobilisten erg lastig en wordt je vaak gedwongen een extra rondje te rijden om wat langer tijd te hebben om te kiezen. Na deze rotonde rijd je via een prachtige hangbrug de volgende tunnel in (kosten 150 NOK).

De weg van Vos naar Ullevang is vreselijk smal. Bij het passeren van een vrachtwagen of camper is het echt centimeterswerk, doodeng. We komen even op adem in Odda, waar we dankbaar gebruik maken van een vrij internet verbinding op de parkeerplaats.

We besluiten nog maar een stuk door te rijden, wederom een schitterende weg met op korte afstand van elkaar twee spectaculaire watervallen die uitmonden in de woest stromende rivier. Er is overal zoveel water, hele stukken land zijn ondergelopen en de rivieren zijn overvol!

We parkeren de camper voor de overnachting op een ruime parkeerplaats op 1166 meter hoogte, midden in de sneeuw, op een plek waar je normaal schitterend uitzicht hebt. We hebben de plek helemaal voor ons zelf maar zitten helaas in de wolken zodat ons wereldje erg klein is en koud!

Dag 51 Roldal - Hirtshals 285 km

Vandaag al vroeg uit de veren. We moeten tenslotte vanavond de boot halen en je weet maar nooit wat je nog tegenkomt onderweg. Het was erg koud vannacht en ook vanochtend zitten we nog in de wolken. Na het ontbijt rijden we over de fjell, groene stenen/rotsen, sneeuw en ijsmeertjes. Schitterend!

We dalen af en passeren veel "skidorpjes", nou ja een verzameling hutten al dan niet vergezeld door een hotel/restaurant. De wolken verdwijnen.

Bij Haukeligrend nemen we de afslag en die weg stuurt ons meteen weer omhoog zodat we weer kunnen genieten van zo’n betoverend fjelllandschap, dit keer met nagenoeg geen sneeuw. We drinken koffie op de prachtige parkeerplaats bij Hovden waar we vorige keer overnacht hebben. Deze plaats staat niet meer vermeld als overnachtingsplaats maar we zagen ook geen bordjes met “no camping”. Hoe dan ook wij hebben er gepauzeerd en gebruik gemaakt van de aangeboden vrije wifi.

We rijden nu op 700 meter hoogte in een heuvelig bosrijk landschap met strepen op de middenweg! Dat betekent lekker gewoon kunnen rijden en elkaar gewoon kunnen passeren. Dit was de laatste twee dagen wel anders!

Na de lunch maken we een stop op de camping in Evje, de plaats die we eigenlijk gisteren hadden willen bereiken maar wat door het oponthoud van het rijden van al die prachtige toeristische wegen niet gelukt is. De camping Oddestemmen wordt gerund door een Nederlander en we hebben hier de afgelopen jaren al tweemaal eerder overnacht. De camping heeft een prachtige winkel waar men edelstenen verkoopt en de winkel heeft een eigen slijperij. Nou dat is weer kaasje voor mij. Ik zoek een prachtige hanger uit met oorbellen (Sodaliet) en koop nog twee prachtige kettingen. Mmmm in zo’n winkel is het moeilijk inhouden!

Het waait nog steeds vreselijk hard en als we stoppen in het stadje Evje kopen we meteen maar reistabletten bij de apotheek. Henk scoort nog twee prachtige outdoor broeken en na nog wat boodschappen ingeslagen te hebben rijden we de laatste 60 kilometer naar Kristiansand waar we al erg vroeg in de rij staan voor de veerboot van Fjordline.

De hoogte blijkt nog een probleem, 2.95 is echt 2.95 en de incheckjongen klimt op een berg om ons te controleren. Niet zozeer dat het 50 euro duurder is maar er zijn maar heel weinig plaatsen beschikbaar voor hogere campers en de balk voor de overige plaatsen is echt 2.95. Nou hij stelt ons gerust, we passen!

Bij het inchecken krijgen we reistabletjes aangeboden omdat het zo spookt op zee. Nou lekker, heb ik dat!

Uiteindelijk komt de boot door het slechte weer veel te laat aan en met anderhalf uur vertraging varen we uiteindelijk uit. Het oprijden is inderdaad erg krap, Henk rijdt langzaam zodat ik de gelegenheid krijg om via het slaapkamerluik de hoogte te volgen.

Ik heb alle trucs in de strijd gegooid, reistabletjes (nog maar 1 extra genomen i.v.m. vertraging), seabands (drukpunt armbandjes) en een rol biscuitjes. De kapitein roept om dat we met heel veel wind en hoge golven te maken krijgen en dat het een “bumpy ride” zal worden. De hele reis tuur ik alleen maar naar de horizon en eet de hele rol koekjes op. Nou, gelukkig blijven de kotszakjes ongebruikt maar als je het nu vraagt ga je ooit nog met deze katamaran dan zeg ik nu uit de grond van mijn hart nooit meer!!

We rijden om middernacht de boot af en moeten even wennen aan het donker want voor het eerst in ruim 7 weken is het weer nacht! We slapen op de mooie nieuwe camperplaats, vlakbij de haven waar de storm zorgt dat de camper het zwaar te verduren heeft.

Dag 52 Hirtshals - Kaltenkirchen 480 km

Het is prachtig weer als we opstaan maar het stormt nog steeds. Tegenover de camperplaats zien we een benzinepomp met een onvoorstelbare lage prijs (omgerekend € 1,14) dus daar maken we dankbaar gebruik van.

Vandaag mag Henk “ontspannen” rijden, geen bochten, geen bergen, geen smalle wegen; vandaag rijden we de hele dag op de snelweg.

We stoppen in Kaltenkirchen, een mooie camperplaats bij een welnesscentrum. Bij aankomst zetten we de stoelen nog even buiten en genieten van het heerlijke weer.

’s Avonds volgen we een tip van de camper-app en eten we bij de Griek. Een 3 gangen menu voor 15,50 euro, ouzo bij binnenkomst en bij vertrek! Het restaurant zat bomvol. We hebben heerlijk gegeten en gedronken, een leuke afsluiting van onze prachtige ruim 7 weken durende reis!

Dag 53 Kaltenkirchen - Boxtel 505 km

We gaan al vroeg weg om te proberen de file bij Hamburg te vermijden. En dat lukt, geen file gezien! Vandaag ook alleen snelweg op het programma. We stoppen een paar keer voor de koffie en etenspauzes en rijden om half 5 Boxtel binnen.

We kunnen terugkijken op een geweldig mooie reis. We hebben in totaal 8810 kilometer gereden, een onvoorstelbaar mooi wisselend landschap gezien, prachtige voor ons vaak onbekende dieren gespot, kou geleden maar ook genoten van prachtige “zomerse” dagen, oude vrienden en bekenden gezien, nieuwe ontmoet. Een reis die eigenlijk niet in woorden te vatten is en ook niet vast te leggen is in beeld. Een reis die je eigenlijk gewoon zelf moet ervaren. Dus mocht je nog twijfelen over een reis naar Noorwegen…….gewoon gaan!