Kroatië 2014

deel 1

Dag 1 Boxtel – Wertheim 450 km

We vertrekken om 10:00 uur voor het eerste deel van onze reis naar Kroatië. De eerste grote reis met onze nieuwe camper. Ook Japie, onze lieve Grijze roodstaart mag weer mee op reis. We nemen de snelweg en rijden in Duitsland van file naar file. Er zijn veel werkzaamheden dus we hebben veel oponthoud. We stoppen in Wertheim am Main op de camperplaats (geen voorzieningen, 5 Euro) met uitzicht op het mooie kasteel en de stad.

’s Avonds lopen we in 10 minuten naar het mooie, oude stadje en eten in een gezellig druk restaurant een heerlijke maaltijd. Na de drukke voorbereidingen voor de reis zijn we moe en gaan we vroeg naar bed.

Dag 2 Wertheim – Inzell 445 km

Het heeft bijna de hele nacht geregend. Vandaag rijden we door naar Zuid Duitsland en verwachten we files, vandaar dat we op onze eerste vakantiedag al om 7:30 uur op staan.

Het regent onophoudelijk en hard en we staan meteen al in een 11 kilometer lange file. Het zicht is erg slecht en het weerbericht belooft voor vandaag niets goeds. Het is ongezellig rijden door de regen. In verband met een noodzakelijke tankstop rijden we de laatste 40 kilometer binnendoor. Na het tanken gaan we eerst in Inzell naar het ijsstadion, een plek waar ik jaren geleden het WK allround heb bezocht met mijn even zo fanatieke schaatscollega’s. De mooie nostalgische sfeervolle buiten ijsbaan heeft plaats gemaakt voor de moderne, overdekte Max Aicher schaatsarena. Jammer! We kunnen niet naar binnen omdat de ijshal gesloten is, dus we moeten het met een blik op de buitenkant doen.

We checken in op camping Lindlbauer en verblijven op de speciale camperplekken vooraan de camping. We vinden een prima plekje met mooi uitzicht op de uitgestrekte alpenweides. De camping is nog erg kaal en wat sfeerloos, maar ik heb zelden zo’n mooi sanitair gezien, werkelijk schitterend.

’s Avonds maken we nog een wandeling door het dorpje. Aardig, maar niet erg bijzonder.

Dag 3 Inzell – Smlednic (Slovenië) 340 km

We staan om 8:00 uur op, het miezert en de bergen zijn in wolken gehuld. Als we wegrijden uit Inzell gaat het miezeren over in stortregenen. Jammer! We rijden vandaag helemaal binnendoor door Oostenrijk, een weg die we in 2009 al eerder gereden hebben en die toen veel indruk heeft gemaakt. We rijden de mooie route langs het riviertje de Salzach en passeren in Tonneck het prachtige, druk bezochte kasteel van Hohenwerfen.

We verlaten weg 159 en rijden een mooie route (weg 99) van Untertauern naar Obertauern, links en rechts omgeven door hoge bergen en vergezeld door een wild stromend riviertje. Deze klim maar ook de volgende, de Katschberg met een stijgingspercentage van 15%, is een goede test voor onze nieuwe camper. In Spittal stoppen we bij de Media Markt. We hadden in onze oude camper een nieuw ingebouwd navigatiesysteem en onze nieuwe camper heeft niks zodat we,  ondoordacht met een oude tomtom zijn vertrokken zonder kaarten van Slovenië en Kroatië! Niet erg handig!

Enfin we kopen een nieuwe TomTom met een prachtig 6 inch scherm en we vervolgen de route! We kopen onderweg een vignet voor Slovenië en via de Würzenpas (18%) rijden we binnendoor via smalle en hobbelige wegen naar de camperplaats in Smlednic (10 euro). De plekken staan door het noodweer vol plassen dus het valt niet mee om een droge plaats te vinden. Gelukkig is het niet druk dus we kunnen de camper breed wegzetten en meerdere plaatsen benutten zodat we nog een beetje droog uit kunnen stappen. De camperplekken liggen bij het, ietwat verwaarloosde hotel waar we allerhartelijks worden ontvangen. We brengen een leuke avond door met de camperburen en eten in het restaurant een eenvoudige, maar voedzame maaltijd.

Dag 4 Smlednic -  Rabac (Kroatië) 175 km

We vertrekken laat. Onze Duitse buurman had problemen met de verlichting en dankzij Henk lukte het om de lamp te vervangen. Het is namelijk verplicht om in Slovenië verlichting te voeren dus de man was erg dankbaar. Ach, we hebben vakantie dus het komt niet op een uurtje. Na eerst een stuk de snelweg te hebben gevolgd gaan we binnendoor omdat we op zoek willen naar een bakker. Dit lukt en even later genieten we op een prachtige P van het heerlijke verse brood. Bij de grens moeten we twee maal ons paspoort laten zien (blij dat die nog eens gebruikt worden!) betalen 2 Euro tol voor de snelweg en even later voor de Ucka tunnel nogmaals 6 euro. We rijden naar Rabac, een schitterend, van oorsprong klein vissersstadje, aan de oostelijke kust van Istrië. We checken in op camping Oliva (campingcheques) en zoeken een mooi plaatsje tussen de olijfbomen waar Japie heerlijk op zijn schommeltje kan zitten.  Aan de enorme modderplassen is te zien dat het ook hier enorm veel geregend heeft. Ook ’s avonds vallen er wat spatjes maar dankzij de luifel kunnen we de avond buiten doorbrengen.

Dag 5 Rabac Rustdag

De zon schijnt dus we kunnen heerlijk buiten ontbijten. We brengen de ochtend al luierend, lezend en niets doend door. ’s Middags maken we een wandeling naar het dorp en gaan op zoek naar ons “oude” hotel, een plek waar we in de jaren 80/90 maar liefst 10 jaar hebben doorgebracht. We wandelen over het prachtig aangelegde wandelpad langs de zee, via het dorpje, langs de vele winkeltjes en kraampjes en terrassen naar de vele hotels en restaurants aan het einde van de badplaats. We vinden ons bijna onherkenbare oude hotel. Niet alleen de naam is veranderd maar ook is het hotel schitterend gerenoveerd. We zien het mooie zwembad waar onze Bart op zeer jonge leeftijd nog duiken heeft geleerd! Mmmmm mooie herinneringen!

Op de terugweg stoppen we op een terras voor een pilsje maar besluiten ook een hapje te eten. We eten vlees van de grill met de witte koolsalade. Heerlijk!

Dag 6 Rabac Rustdag

We staan vroeg op, het is prachtig weer. We genieten van een heerlijk ontbijt in de zon. ’s Middags gaan we naar het strand, heerlijk zonnetje maar oh wat is het water nog fris! We maken plannen voor de volgende dagen, morgen gaan we weer verder!

Dag 7 Rabac – Cres 70 km

Wederom vroeg op, we checken uit en rijden naar de Lidl om de boodschappen wat aan te vullen. Vanuit Brestova gaat de veerboot naar Cres. We kopen een ticket (36 euro) en maken de overtocht van 20 minuten. Op Cres aangekomen willen we eerst naar een kleine camping bij een reservaat waar de vale gieren nestelen. Deze camping wordt aanbevolen op een toeristische site. De toch al smalle snelweg gaat over op een nog smallere weg! Diverse malen hebben we problemen wanneer we tegenliggers tegen komen, aan ene kant ravijn, aan de andere kant is de berg, er zijn geen uitwijkplaatsen! Hoe kunnen ze zo’n plek adviseren voor campers of caravans! Eindelijk, na een spannende, vaak angstige 9 kilometer rijden komen we aan in het dorp. Daar wordt de weg geblokkeerd door een verkeerd geparkeerde auto. We kunnen niet voor en ook niet achteruit i.v.m. een lange rij auto’s achter ons. Ik stap uit en de man achter mij zegt dat de weg naar de camping nog slechter wordt Enfin, er zit niets anders op dan proberen te keren. Met kunst en vliegwerk, vele malen steken en het hek open maken van een privétuin, lukt het uiteindelijk om te keren en moeten we weer die vreselijke weg terug rijden! Wat een verschrikking!

We rijden naar de stad Cres en checken in bij camping Kovacine. We moeten te voet een plek uitzoeken op de grote, maar prachtig aangelegde camping. We vinden een grote plaats, met water en eigen afvoer, olijfbomen en internet. Het sanitair is werkelijk super! De hele dag loopt er een mevrouw onophoudelijk te poetsen.

Er is een mooi smal strand, met apart FKK gedeelte. Langs het strand een voet/fietspad, schitterend aangelegd. ’s Avonds lopen we via dit mooie pad 3 kilometer naar het stadje Cres.

Cres stad is een authentiek stadje, nog niet verpest door schreeuwerige tentjes. We zien een leuke kleine haven, smalle steegjes, bomvolle terrasjes en leuke winkeltjes. Ja Cres heeft het allemaal! We eten bij een eenvoudig, maar druk restaurant, wat achteraf gelegen van de haven. Een heerlijke plek!

We brengen de dagen door met zwemmen, lezen, internetten en iedere dag wandelen of fietsen we 1 of 2 maal naar het stadje. Het weer is af en toe instabiel en we worden enkele malen overvallen door stortbuien. Een maal dwingt de stortregen ons tot een terrasstop om te schuilen. Nadat we een cappuccino hebben gedronken regent het nog steeds en gaan we over op een wijntje. Maar het blijft maar kletteren dus we besluiten ook hier maar te lunchen en een lekker pizza bestellen. Zo hebben we onverwacht een hele leuke dag, ondanks de regen.

De mensen die op deze camping verblijven komen hier al jaren. Echt zo’n plek waar je steeds terug blijft komen. Iedereen is ook erg vriendelijk, we hebben leuke buren. We zitten aan de “hoofdweg” van de camping zodat we iedereen met of zonder hond meerdere malen per dag langs zien wandelen. Erg gezellig.

Japie heeft het erg naar zijn zin, hij klimt vaak vanaf zijn schommeltje in de olijfboom en hij knabbelt heerlijk aan het hout. Een keer regent het zo hard dat wij naar binnen moeten vluchten. Japie wil niet mee en geniet van de stortbui. Ik heb hem nog nooit zo nat gezien maar hij fluit en praat zo hard dat je kan zien dat hij volop geniet.

Om de dag gaan we uit eten in dat heerlijke restaurantje, waar je ook vaak dezelfde mensen tegen komt. Teken dat het hier goed is!

Dag 19 Cres – Mali Losinj 65 km

We ruimen op, nemen afscheid van onze aardige buren en checken nu toch echt uit! We hebben ons vertrek iedere dag uitgesteld, we hebben een prachtige tijd gehad maar we willen nu echt nog verder. De zon schijnt, het is prachtig weer. We rijden naar het zuiden over een gedeeltelijk nieuwe weg naar Mali Losinj, een eiland wat verbonden is met het eiland Cres door middel van een brug. We checken in en worden met een golfkarretje rondgereden om de plaatsen te kunnen bekijken. We vinden een prachtige plek op de onderste laag van een terrassencamping met uitzicht op de zee. Schitterend!

’s Middags gaan we naar het “strand”, smalle plekjes op de rots waar je via een trappetje in de zee kunt laten zakken. Gelukkig hebben we in Cres heerlijke zachte schuimrubberen strandbedjes gekocht, deze komen nu goed van pas.

’s Avonds gaan we met de fiets naar Mali. Een flinke fietstocht waar af en toe een heuveltje genomen moest worden. Het stadje is groot, te groot vinden wij! Een grote haven, veel terrasjes. Het ziet er wel gezellig uit maar ja, misschien zijn we te verwend met het charmante stadje Cres!

Dag 20 Mali Losinj – Baska

We besluiten om verder te gaan. Maar eerst rijden we nog naar Veli Losinj, een piepklein stadje. Er staat een mooie wandeling aangegeven vanaf Mali naar Veli, helemaal langs het strand. Helaas is Mali erg camper onvriendelijk, nergens kunnen we de camper parkeren. We laten de wandeling voor wat het is en rijden met de camper door naar Veli. Daar vinden we een grote parkeerplaats aan de rand van de stad waar we zonder problemen de camper parkeren. We wandelen naar het piepkleine stadje. Inderdaad heel charmant, ziet er prachtig uit. We maken een wandeling langs de stadsmuren en komen weer terug in het haventje. Het is zo klein dat je het heel snel gezien hebt.

Met de camper rijden we weer richting Cres en maken een stop in Osor, een plaats waar het eiland Cres en het eiland Mali Losinj verbonden wordt met een brug die  twee maal per dag wordt open gedraaid om de grotere schepen door te laten.

Osor is een piepklein stadje, omgeven door stadsmuren. Het is leuk om te wandelen door de fleurige straatjes waar veel beelden te bewonderen zijn.

We rijden weer naar Cres naar de haven Merag om de oversteek te maken naar het eiland Krk. We hebben dubbel pech; niet alleen is de veerboot net vertrokken en moeten we anderhalf uur wachten, we staan ook nog eens op een steile helling achter een vrachtwagen geladen met….tonijn! Tjonge, wat een lucht!

Op de veerboot zien we honderden vissen, schitterend. Stiekem hoop ik op een glimp van dolfijnen, welke hier regelmatig gespot worden. Helaas,  de bijzondere dieren laten zich vandaag niet zien.

Op het eiland Krk aangekomen rijden we in 20 minuten naar het toeristische stadje Baska. We checken in op de camping Zablace, een wat sfeerloze grote camping. Gelukkig is de camping niet meer druk en vinden we een redelijke plek.

We verblijven enkele dagen en vermaken ons prima in Baska, met de leuke winkeltjes, steegjes en de gezellige boulevard. Helaas loopt hier het seizoen ten einde, op 1 oktober sluit bijna alles, de lokaalhouders zijn al druk bezig hun terrassen op te ruimen. Jammer!