Noorwegen 2017

Noorwegen 2017

deel 1

Voorwoord


Het is weer zover…….. onze achtste reis naar Scandinavië staat op het programma! Dankzij de mogelijkheid om op mijn werk een sabbatical te nemen kunnen we bijna zeven weken weg. Wat een heerlijk vooruitzicht!

We zijn al twee maal eerder helemaal naar het prachtige ruige noorden geweest en ook dit jaar willen we graag een heel eind noordwaarts rijden maar we hebben geen vastomlijnd doel. We laten het weer en de tips die we onderweg krijgen een beetje onze reis bepalen. Uiteindelijk willen we onze reis wederom eindigen op het prachtige, mooie vogeleiland Runde! Daar zullen we onze vrienden ontmoeten die we hier jaarlijks treffen en kunnen we geníeten van de prachtige natuur. We hebben er veel zin!


Dag 1 Donderdag 18 mei 2017, Boxtel  - Wildeshausen 335 km


Na een heerlijk bakkie koffie bij de buren nemen we afscheid van Japie, onze papegaai, die ook dit jaar mag logeren bij de buren. Japie mag vrijwel altijd mee op onze reizen maar op onze rondreis naar het Noorden doen we hem geen plezier om hem mee te nemen. Immers het is vaak koud zodat hij noodgedwongen veel te lang in zijn kooi moet blijven en op ons vogeleiland liggen de grote zeearenden en mantelmeeuwen  op de loer. We hebben geluk met zulke lieve buren die hem bijna zeven weken willen vertroetelen.

Om kwart voor elf rijden we weg, we hebben geen haast vandaag. We moeten morgen met de boot van Kiel naar Goteborg en om deze 580 km te overbruggen hebben we twee dagen.

Het weer is redelijk, ook al regent het, de temperatuur is lekker. We stoppen eenmaal voor de lunch en stranden tien kilometer voor Ibbenburen op een wegafsluiting. Er is een flink ongeval gebeurd en we staan derde van voren zodat we goed zicht hebben hoe de vele toegesnelde hulpverleners van de maar liefst 15 reddingsvoertuigen hun werk vakkundig verrichten. Als we na drie kwartier door mogen rijden zien we twee flink beschadigde auto’s maar ook een lijkauto. Geen idee of deze nodig was of dat ie betrokken was bij het ongeval. Altijd triest.

Enfin na een stop  voor een lekker bakje cappuccino en nog een kleine file door een kapotte vrachtwagen rijden we om half 5 de camperplaats op in Wildeshausen en hebben we het laatste plekje van de “normale camperplaatsen”. (5 euro incl. Stroom)

Zoals gebruikelijk luiden we onze vakantie in met een etentje. In het dorp vinden we een ontzettend gezellig restaurant “Am Ratshernn” waar we heerlijk eten. Na de gastvrij aangeboden schnapps wandelen we naar de camper en gaan we al vroeg, om 21:30 uur, naar bed.

Dag 2 Vrijdag 19 mei, Wildeshausen - Kiel 250


Na een hele lange nachtrust staan we om 8:30 uur weer fit op. Nadat we getankt hebben gaan we weer verder. Het is prachtig weer en zelfs de vele werkzaamheden met de bijbehorende vertraging kunnen onze pret niet drukken. In tegenstelling tot het verkeer in de tegengestelde richting kunnen wij wél langzaam door blijven rijden door de beruchte Elbetunnel in Hamburg. Zij hebben pech, er staat een file van meer dan 10 kilometer.

Na Hamburg verlaten we de snelweg en rijden de rest van de route binnendoor. We stoppen nog onderweg bij de Lidl voor brood en melk en sluiten al om 15:00 uur aan in de rij voor de boot. We checken in op het havenkantoor en brengen de wachttijd door met het bekijken van alle activiteiten rondom het laden van de grote boot Germanica van de Stena line

Om 17:00 uur begint het laden maar wij mogen pas als een van de laatste aan boord, om 18:15 uur. We hebben een hut op de 10e etage en na een snelle douche zijn we nog op tijd om getuige te zijn van de afvaart. Onze hut ligt namelijk slechts 5 meter lopen van het buitendek, super!

We eten een meegekomen maaltijdsalade en gaan daarna op verkenning van het schip. Wat een doolhof van gangen, vreselijk! We zien de diverse restaurants, de enorme drukte in de winkel, de gokmachines, diverse bars en eindigen in de bar waar we, onder genot van een heerlijk biertje, genieten van een  life optreden van een goed zingend duo.

Hierna op tijd naar bed, het was immers wederom een drukke dag.


Dag 3  Zaterdag 20 mei Götenburg - Segmond (zweden) 245 km


Wat een heerlijke reis, compleet vlakke zee, geen golfje gevoeld, heerlijk! We ontbijten in het cafetaria en na het aanmeren mogen we als tweede auto om 9:20 uur van boord! Het is prachtig weer, de zon schijnt, wat een heerlijk welkom in Zweden! We rijden naar de sluizen van Trolhattan en we hebben wat moeite om de juiste locatie te vinden. Maar uiteindelijk parkeren we de camper aan de weg bij het Saabmuseum en lopen vanaf daar naar naar de sluizen. Het is een prachtige wandeling en we hebben geluk, een groot zeeschip ligt in een van de zeven(?) sluizen. Machtig mooi gezicht om te zien hoe de ruimte binnen de sluizen zich in een rap tempo vult met water zodat het schip op gelijke hoogte komt en dit wordt herhaald net zolang het schip het einde bereikt heeft. We hebben natuurlijk veel geluk met het weer want na de prachtige wandeling  installeren we ons op een terras en geníeten we van een lekkere beker koffie met gebak!

Hierna rijden we weer verder noordwaarts over de E45. Evenals vorige jaren zien we weer veel oldtimers op de weg, een hobby van de Zweden en Noren die in het weekend op stap gaan met hun mooi gepoetste, veelal Amerikaanse,  bolides. Sommige van die prachtige auto’s zijn net zolang als onze camper😊

Om 16:00 uur rijden we de camperplaats op in Segmon en hebben we het laatste van de drie beschikbare plekjes met stroom. We raken in gesprek met een aardig Nederlands stel uit Weert en zien ook een bekend busje staan. Even later blijkt dat het inderdaad Ulf is, een Duitse fotograaf die we al 8 jaar kennen uit Runde. Van hem heb ik de fijne kneepjes van het fotograferen geleerd en veel verschillende vogelsoorten.  Wat een toeval zeg!

We brengen de middag door op een van de grote picknickbanken van de mooi gelegen camperplaats aan het Vanernmeer en onder het genot van een lekker drankje wisselen we verhalen en tips uit.  Wat een schitterende plek en wat een leuke mensen ontmoet je toch altijd onderweg in Scandinavië!

’s Avonds oefent Henk nog even het vissen maar helaas zonder resultaat. De avond brengen we door met het bijwerken van het verslag  en het sorteren en weggooien van de tot nu gemaakte foto’s.


Dag 4 Zondag 21 mei, Segmond - Nusnäs 270 km


Wat is dit een prachtige camperplaats! Er is plaats voor drie campers met stroom en drie campers zonder stroom. Het ligt bij een klein haventje met een klein gebouwtje met twee douches, twee toiletten en ook een invalidentoilet en prachtig uitzicht over het Vanernmeer, waar gratis gevist mag worden.  Tegen betaling van 100 SEK kun je gebruik maken van deze mooie plek, te voldoen d.m.v. een envelop in de speciale brievenbus.

We starten de ochtend met een heerlijke douche, ontbijten en drinken koffie in het zonnetje, want ook vandaag is het heerlijk weer. We rijden pas om 11:30 uur weg en nemen afscheid van Ulf en het Nederlands stel. Ook al is het zondag, de meeste supermarkten zijn gewoon open. Gelukkig maar want we zitten zonder brood! We kopen een brood in Sunne en stoppen even latér nog bij de dollarshop in Torsby om even de benen te strekken.  Helaas vinden we hier niet wat we zoeken; vorige keer hebben we doekjes gekocht tegen de muggen en speciale

antimuggenspiralen. Ideaal en ze voldoen uitstekend.  Misschien dat later meer geluk hebben, in de meer noordelijk gelegen Dollarshops!  We vervolgen de E 45, we zien veel bossen en meren, prachtig! We rijden doorhebt drukke Mora naar het piepkleine plaatsje Nusnäs, waar we morgen het fabriekje willen bezoeken waar de beroemde Dalarnapaardjes gemaakt worden. Tegenover de fabriek ligt een groot parkeerterrein waar je vrij mag overnachten en mooi uitzicht hebt over de weilanden. Er staat nog slechts 1 andere camper, dus we hebben plek genoeg.

  's-Avonds maken we een wandeling door het stille dorpje om toch nog te proberen mijn 8000 stappen te halen😊

Dag 5 Maandag 22 mei, Nusnäs - Orrviken 325 km


We staan om 8:00 uur op en zijn al om 9:00 uur, als een van de eersten, in het kleine fabriekje. Het personeel zit nog aan het gezamenlijke personeelsontbijt en gaat even later aan het werk. Wij kunnen het proces van het maken van de bijzondere paardjes van begin tot het einde helemaal zien. Van het drogen van het hout, het lijmen, grof zagen, verfijnd zagen, schuren, in verfbad dompelen waarna alles met veel precisie met de hand geschilderd wordt. En iedere medewerker geeft uitleg op de vragen die je stelt. Heel leuk en leerzaam! Ook Ulf komen we tegen in de werkplaats. We kopen een pakketje met een houtsnijmes en drie paardjes die je zelf nog moet afwerken. Leuk om te oefenen. Voor de zekerheid zijn er twee pleisters bijgevoegd😊

Na een kop koffie samen met Ulf nemen we wederom afscheid. Vanaf hier scheiden onze wegen want Ulf is in rap tempo onderweg naar het noorden waar hij het ijs en sneeuw nog mee wil maken in verband met het fotograferen van de speciale vogels. Wij rijden naar Mora waar we eerst tanken en daarna de camper parkeren om even de stad te gaan bezoeken. Er is niet veel te zien, behalve een oude klokkentoren (1484) en een klein winkelstraatje waar we bij de Lidl heerlijk verse broodjes kopen.

Uiteindelijk gaan we pas om 12:30 uur echt op pad. We rijden al gauw weer door de oneindige bossen en meren en zien onderweg steeds minder parkeerplekken. Boodschappen en tanken lukt nog wel, maar alleen maar in de paar stadjes die je passeert. We zien weinig dieren, slechts twee eekhoorntjes die vlak voor onze camper, met gevaar voor hun leven, de weg oversteken.

Het weer is overwegend droog, af en toe een paar spatjes en een enkele echte bui. Wel wordt het een stuk frisser, maar ja we zitten tenslotte ook heel wat noordelijker.

We verlaten de E 45 om naar de camperplaats naar Orrviken te rijden. Opeens zie ik aan de rand van een weiland elanden staan en na mijn roep rijdt Henk een stuk terug. Inderdaad, drie elanden die me achter de bomen aan staan te kijken. Ik neem foto’s en stap even later uit om te proberen wat dichterbij te kunnen fotograferen. Helaas, schuw als ze zijn zetten ze het op een hollen! Maar wat geweldig dat we zo snel al elanden hebben gespot! Een cadeautje!

We rijden verder en dan trapt Henk opeens op de rem omdat hij “grote vogels” in het weiland zag staan. Wederom een stukje teruggereden en foto’s gemaakt. Grote vogels, nou dat kun je wel zeggen, ze zien er imposant uit! Later zoeken we de vogels op in het onmisbare grotevogelboek en zien dat het kraanvogels zijn, bijzonder, nog nooit gezien! Wat een bijzonder leuke afsluiting van de dag.

We rijden naar Orrviken naar een mooie camperplaats aan het Storsjönmeer waar we prachtig uitzicht hebben. Het verhaal gaat dat er een monster gezien is in dit meer, zelfs twee maal! Ze hebben er zelfs speciaal een beeld van gemaakt. Vlakbij de camperplaats zijn ook de resten van een oude kerk te vinden.

Na het eten maken we nog een korte wandeling maar de snijdende wind maakt dat het bitterkoud aanvoelt. We brengen de avond heerlijk in de camper door…….met de kachel aan😉

Dag 6 Dinsdag 23 mei, Orvikken - Vilhelmina 250 km


Het is koud geweest vannacht, heel koud! Vanmorgen is het slechts 6 graden in de camper dus we verdrijven de kou door even de gaskachel aan te zetten. Henk zet een heerlijke pot koffie en tijdens het ontbijt zien we twee zwarte vogels, met vuurrood kopje, tegen de boom aanzitten, op zoek naar insecten. Wederom raadplegen we het vogelboek en we zien dat dit de zwarte specht is. Leuk, nog nooit gezien!

Na het ontbijt rijden we nog een stukje binnendoor om vervolgens, na Ostersund, weer op "onze" E 45 te komen. Het water in het meer staat extreem laag, de aanlegsteigers voor de boten staan meer dan anderhalve meter boven het wateroppervlak.

De natuur loopt hier ongeveer vier weken achter en dat is te zien aan de nog kale berkenbomen. Het weer is aardig, bewolkt maar een dapper zonnetje doet haar best om het van de wolken te winnen. We vinden geen mooie parkeerplaats om koffie te drinken, hoe noordelijker hoe schaarser lijkt het wel. We maken een korte stop in het stadje Stromsund maar dit stelt eigenlijk niets voor.

Door de sterke zon is de vrieskou van vannacht helemaal verdwenen en de temperatuur is zeer aangenaam. Op veertien kilometer voor Doretea, daar waar officieel Lapland begint, zien we de eerste rendieren! Wauw, altijd mooi om deze pracht dieren met hun kromme pootjes te zien. Vanaf nu moeten we nog alerter zijn, want deze mooie dieren hebben de gewoonte om zo maar, zonder te kijken, de weg over te steken.

Midden in de stad Doretea is een prachtige picknickplaats aan het meer waar we buiten lunchen en kunnen genieten van het uitzicht over het meer.

Omdat we dringend vers water nodig hebben en om te kunnen genieten van deze prachtige dag, besluiten we om vandaag naar een camping te gaan. We melden ons even later aan de prachtig aan het meer gelegen camping Kolgarden waar we zeer vriendelijk en gastvrij worden begroet door de eigenaresse. Er is volop ruimte en we installeren ons aan de rand van het prachtige meer. De stoelen kunnen buiten, het is erg warm! Maar je hoort mij niet klagen.

Henk kan niet stil zitten en ontdoet de camper van alle dode vliegen en muggen en poetst ook de binnenkant. Ik mag niet helpen dus hou me bezig met het reisverslag, het uitzoeken van de foto’s en het reorganiseren van de boodschappen.

Dankzij het internet kan ik weer wat vooruitplannen, bijlezen, weerbericht bekijken (oei het gaat min zes graden vriezen én sneeuwen!) en het verslag bijwerken.

’s Avonds bakken we buiten heerlijke Amerikaanse pancakes! De temperatuur is in Scandinavië om 18:00 uur op zijn warmst en doordat het ’s avonds pas heel laat donker wordt kunnen we nog lang genieten van een heerlijke avond!

Dag 7 Woensdag 24 mei Vilhelmina – Piteälven 275 km


Het is nog steeds prachtig weer als we opstaan, ongelooflijk! Alle vooroordelen over slecht weer in Scandinavië worden toch wel tegengesproken. We ontbijten op ons gemak, en na het vullen en legen van de camper gaan we weer op pad, nieuwsgierig wat de dag ons gaat brengen.

Vandaag rijden we weer verder over de E45. De bermen van deze lange “snel”weg worden, zo is ons verteld, hier bewust breed en kaal gehouden om beter overzicht te geven op de vele rendieren die langs de kant van de weg grazen. We zien er weer heel veel en ik blijf dit geweldig vinden!

In Storuman doen we boodschappen en als we weer verder rijden zien we in de berm een moerassneeuwhoen. Helaas heb ditmaal hiervan geen foto van kunnen maken, iets wat ons twee jaar geleden wel gelukt was.

Dit stuk van de weg is niet het mooiste stuk, heel veel berkenbossen en omdat we zo vroeg in het seizoen zijn de berkenbossen nog kaal. Wel veel, nog bevroren, meren en resten sneeuw. En immer links of rechts van ons, al honderden kilometers lang, de 1300 km lange spoorwegbaan “ Inlandsbanan” die loopt van Kristinahamn aan het Vänernmeer naar Gällivare.  Tientallen malen passeren we de kleine spoorwegovergangen. Maar niet éénmaal zien we de trein!

We stoppen in Arvidsjaur, maken een wandeling door het rustige stadje, maar ook hier is helaas niet veel te beleven. Maar goed het is fijn om even de benen te strekken. We halen een camper in die langzaam rijdt en zien in de spiegels dat ie met de lichten seint. Omdat we denken dat ie misschien hulp nodig heeft stoppen we op de eerstvolgende parkeerplaats en zien tot grote verrassing dat het Brigitte en Detlev zijn. Dit zijn ook goede bekenden die we kennen uit Runde en die we twee jaar geleden ook bij verrassing tegen kwamen in het uiterste noorden. Wat geweldig en wat bizar dat je in zo’n groot land nu al voor de tweede maal bekenden tegen komt! Na een leuk gesprek gaan zij weer op weg naar het hoge noorden, wij gaan op zoek naar onze droomplek aan de rivier.

Even verder zien we de mooie camperplek, Rastplats Ljusselforsen. Je kunt hem makkelijk vinden eerst zie je een grote rast/picknickplaats aan de linkerkant van de E45, prachtig gelegen. Hier zijn toiletten en een latrine en kun je eventueel water tappen. Maar…..aan de overkant van de rivier, een beetje verscholen aan de rand van de rivier zijn heel veel mooie bosrijke plekken waar je kunt staan. Je rijdt de brug over en slaat meteen links af op het bospad. Vanaf dit pad allemaal zijweggetjes die leiden naar mooie grote plekken. “Onze plek” is nog wat moeilijk bereikbaar omdat een grote berg sneeuwresten de toegang verspert. Uiteindelijk lukt het om een doorgang te creëren en installeren we ons op een mooie giga plaats met vuurplek aan de wildstromende rivier. De stoelen kunnen meteen buiten want het is nog heerlijk warm. Henk maakt de barbecue aan en lekker primitief grillen we gebakken aardappels en worsten. De muziek kan aan want er is immers geen mens in de buurt. Wat een heerlijke ervaring!

’s Avonds maken we een wandeling naar de overkant van de brug om het vuil weg te brengen en hebben een leuk gesprek met een Nederlands stel die voor de eerste keer op vakantie zijn in Scandinavië.

Na de wandeling is het flink afgekoeld en brengen we de avond binnen door.

Dag 8 Donderdag 25 mei rustdag Piteälven


Het is wederom prachtig weer en we besluiten om hier nog een dag te blijven. Van zo’n goede combinatie, mooi weer en schitterende plek, moet je gebruik maken. Na het ontbijt wandelen we langs de rivier een heel stuk het bospad af. We zien en horen twee luid kwetterende kraanvogels overvliegen, schitterend wat een mooie dieren. Verder is het muisstil in het bos op wat mooi gezang van de vogels na. We zien veel verse uitwerpselen van elanden.

Hoe verder we weg lopen hoe minder hard de rivier stroomt en hoe minder kabaal. We komen nog enkele mooie plekken tegen voor de camper en nog verder op staan zelfs een groep van vijf Zweedse caravans te kamperen. Het is Hemelvaartsweekend en veel Zweden maken dankbaar gebruik van dit lange weekend om er op uit te trekken.  We besluiten terug te gaan en bij terugkomst in de camper blijkt dat we zes kilometer hebben gelopen, heerlijk! De hele middag brengen we buiten door. Ik probeer het schitterende uitzicht vast te leggen op papier d.m.v. wat potloodschetsen. Henk leest.

’s Avonds herhaalt zich het diner van de vorige dag, lekker barbecueën! Alleen ditmaal eten we het lekkers binnen op omdat de zon verdwijnt en het dan erg fris wordt. We brengen de rest van de avond binnen door.


Dag 9 Vrijdag 26 mei Piteälven – Lappeasuanto 260 km


Het is bewolkt als we opstaan. We hebben, bij gebrek aan brood, een geïmproviseerd ontbijt met crackers en kwark. We verlaten ons mooie plekje en gaan op weg naar Jokkmokk. Dit stuk van de E 45 is niet het allermooiste stuk; hele stukken zijn kaal gekapt en geeft een beetje troosteloos aanzicht. Wél zijn veel van de kale stukken grond opnieuw aangeplant maar het zal nog wel even duren voordat dit weer mooie groene bossen zijn.

Het is nog steeds bewolkt, met af en toe een sterk zonnetje afgewisseld door drie sneeuwbuitjes. Er ligt nog heel veel sneeuw op de toendra’s en ook de grote meren zijn grotendeels bevroren.

We stoppen uiteraard even bij de Poolcirkel, want, ook al stelt het niet zo veel voor, het is toch een magisch momentje. En je kunt hier eventueel water tappen en legen.

In Jokkmokk maken we een stop voor de boodschappen en gaan we op zoek naar sportzaak Team Sportia waar we twee jaar geleden onze mooie (en praktische) jassen en onze outdoor broeken hebben gekocht. Helaas, ze hebben geen goede kleuren en/ of maten dus onverrichterzake verlaten we de mooie winkel. Na de boodschappen bij de Ica rijden we verder noordwaarts en willen stoppen voor de lunch bij de rustplaats Lapalonia. Meteen als we de mooie plek oprijden herken ik het van twee jaar geleden; hier zijn we toen belaagd door een gigantisch aantal muggen en ook nu stikt het van die lastpakken en zit onze ruit van de camper meteen vol kleine knotjes. We rijden meteen weer weg want die kleine krengetjes kruipen door allerlei kleine gaatjes de camper binnen.

We stoppen later bij een van de drie stuwmeren die we passeren voor de lunch. Hier geen muggen! Wederom zien we een kraanvogel overvliegen en ook op de weg vele rendieren en eenmaal een moerassneeuwhoen die met gevaar voor eigen leven de weg overstak. (Was vliegen niet veiliger?)

Er staat een mooie camperplaats aangegeven in Gällivare, boven op een berg. Er staan bij vermeld dat deze tot begin juni nog gesloten zou zijn, maar eigenwijs als we zijn gaan we het toch proberen. Helaas er ligt teveel sneeuw en de weg is nog afgesloten, dus we moeten omkeren. Daarna maar doorgereden naar Rastplaats Lappeasuanto, een plek waar we eerder overnacht hebben en waar we bijna alleen staan op een mooi plekje aan de rivier.

We blijven niet lang alleen, ’s avonds komen er drie grote Noorse campers bij ons staan die gezellig met zijn allen buiten gaan barbecueën. Wij maken een mooie lange wandeling, over de oude brug, nog gedeeltelijk door de sneeuw, op zoek naar het blauwborstje, die hier voor schijnt te komen. Helaas vinden we deze niet

Dag 10 Zaterdag 27 mei Lappeasuanto – Bjerkvik (Noorwegen) 260 km


We hebben vandaag de wekker gezet, in tegenstelling tot de vorige vakantiedagen. We willen op tijd vertrekken om de stad Kiruna te bekijken en misschien nog later op de dag een wandeling te maken in het Abisko natuurpark. Het is bewolkt met een dun zonnetje. De temperatuur zakt iedere dag een paar graden en we hebben nu echt de zon nodig en geen wind voor het aangename gevoel. We trekken de winterbroeken en warme vesten aan en gaan om 9:30 uur op pad voor ons laatste stuk op de Inlandsvågen, de E 45 waar we al sinds Göteborg op hebben gereden (1680 km). We zien onderweg veel bevroren meren met een dik pak ijs en er ligt nog steeds veel sneeuw. We gaan naar Kiruna, de ijzerertsstad. Door de vele ondergrondse mijnen is de stad aan het verzakken. Men heeft berekend dat de stad in 2050 verdwenen is!, en nu wil men alle (historische) gebouwen gaan verhuizen en de stad op een andere, veilige plek weer opbouwen. Een gigantische operatie die in 2033 afgerond zou moeten zijn. Deze week is men begonnen met de verhuizing en is het eerste huis op een grote oplegger verhuisd.

We parkeren de camper midden in het centrum en lopen naar het toeristenburo, die helaas gesloten is. Wel kunnen we allerlei folders krijgen. We lopen door het saaie stadje, er is hier werkelijk niets te beleven! We lopen een grote Intersport winkel binnen om even op te warmen en kopen twee mooie jassen. Het meisje uit de winkel geeft ons een tip om naar de skipiste te rijden waar je boven aan de berg een mooi uitzicht hebt over de gehele stad. Goed plan. We rijden naar de berg maar kunnen helaas de top niet bereiken i.v.m. de sneeuw. Maar ook vanaf een iets lager punt hebben we prachtig uitzicht en we besluiten hier te lunchen


Hierna rijden we verder, op weg naar het nationaal park Abisko. Het eerste stuk van de snelweg is lelijk, veel zwerfvuil. Waarschijnlijk gooit men hier de hele winter zijn/haar troep weg en wordt het nu pas zichtbaar omdat de sneeuw in de berm gesmolten is. Het zal binnenkort wel opgeruimd worden. Later wordt het uitzicht mooier, uitgestrekte toendra’s met lage berkenbossen met naast ons de spoorlijn van Lulea via Kiruna naar Narvik die hoofdzakelijk gebruikt wordt om het ijzererts te vervoeren naar de haven van Narvik, van waar het verscheept kan worden. Onderweg worden we getrakteerd op enkele sneeuwbuitjes maar die worden gelukkig al gauw afgewisseld door een lekker zonnetje.


Het landschap verandert. Prachtige besneeuwde bergen met daartussen grote uitgestrekte ijsmeren, het lijkt wel een sprookje. We zien veel auto’s langs de berm geparkeerd staan. Het is hemelvaartweekend en de Zweden en Noren gaan of ijsvissen of een tocht maken met hun sneeuwscooter. We stappen even uit en gaan een stuk door het besneeuwde bos naar de oever van het meer en zien daar mensen, zonder angst, het ijsmeer op gaan om te vissen. Ze boren een opening en vissen met een hele korte hengel. Op het meer schijnt het ijs nog 60 cm dik te zijn maar aan de kant staat er veel water!


We stoppen even in Abisko maar ook hier is alles gesloten. Als zou je geld uit willen geven, het lukt je gewoon niet! Alle restaurants tot nu toe bij de toerististische bijzonderheden zijn gesloten! We wandelen even naar het station maar we zien af van ons doel om de 8 km lange wandeling hier te maken. Het is echt veel te koud en er ligt veel te veel sneeuw.


We vervolgen onze tocht door dit “poollandschap”, het is werkelijk betoverend mooi, bijna magisch! We passeren de “riksgrense” zonder problemen, ook dit jaar is onze gesmokkelde drank weer veilig aangekomen!

Meteen al in Noorwegen verandert het landschap, grote hoge bergen aan een prachtig fjord afgewisseld door een groen landschap met op de achtergrond de prachtige sneeuwbergen. Wat is Noorwegen toch prachtig! We rijden naar Bjervik en zien verrassend lage prijzen aan het tankstation, slechts 1,19 euro. Meteen nog maar even voltanken! We hebben de afgelopen jaren geleerd dat de prijzen met het uur kunnen wijzigen en dat scheelt vaak twee kronen per liter of meer!

We rijden naar de camperplaats bij het kleine jachthaventje waar we de laatste van de drie beschikbare plaatsen innemen aan het fjord. Het uitzicht is fantastisch, op de voorgrond het water met op de achtergrond de prachtige besneeuwde bergen.

’s Avonds wandelen we naar het dorpje, er is niet veel te doen maar het is wel lekker om een wandeling te maken. Na een heerlijke douche brengen we de avond in de camper door, genietend van het prachtige uitzicht.

Dag 11 Zondag 27 mei Bjervik – Mefjørdvær (eiland Senja) 235 km


Het heeft de hele nacht geregend en gestormd! De sneeuwbergen, die gisteren nog zo mooi glinsterden in de zon, zijn nu verstopt achter dikke laaghangende wolken.

Als we wegrijden van ons mooie plekje kopen we brood en melk bij de Joker. We hebben geleerd in het verleden dat het op zondag lastig is om een winkel te vinden die open is. Meteen al rijden we weer in een winters landschap, sneeuw en bevroren meren. Helaas regent het nog steeds, jammer want alle mooie kleuren vallen weg. Maar de vooruitzichten voorspellen dat het na de middag weer droog wordt! We zien onderweg veel oorlogsmonumenten over de slag bij Narvik in 1940. We nemen de afslag van de E6, weg 84 die ons leidt over bergen en door mooie dalen. We zien voor het eerst sinds lange tijd weer koeien en schapen, apart! Het voordeel van de regen is dat onze voorruit weer mooi schoon wordt.


Het is een mooie route maar de weg is slecht, veel gaten en kuilen. We stoppen in Sjøvegan waar we de camper kunnen legen en vullen en in tegenstelling wat de app vermeldt zien we dat deze plek ook gebruikt wordt om te overnachten. Je hebt hier mooi uitzicht over het fjord en er zijn zelfs stroompalen!

We lunchen aan een, nog prachtig gelegen dichtgevroren, meer Skøvatnet. Hierna rijden we door de dichte laaghangende wolken over de Gisundbrug naar Finnsnes op Senja.


Senja is het op één na grootste eiland van Noorwegen, gelegen boven de Lofoten. Net als we het eiland oprijden wordt het droog en breekt de zon door, precies op tijd! We rijden naar Husøy, een piepklein schiereilandje, volgebouwd met 100 huizen, verbonden door een smalle dijk met het vasteland. We parkeren de camper bij een visafslag en Henk besluit om zijn hengel uit te gooien. Binnen een minuut heeft hij beet en na een kwartier heeft hij vier vissen gevangen. Voldoende voor ons avondmaal. Henk fileert vakkundig de vissen en na een wandeling in het piepkleine dorpje rijden we verder richting Mefjørdvær. Het landschap op Senja is verbijsterend mooi, hoge puntige besneeuwde bergen, kronkelende weggetjes door fjelllandschap, piepkleine dorpjes met veel vissersboten. En heel weinig toeristen. De meeste toeristen gaan naar de Lofoten en de Vesterålen maar dit prachtige eiland is nog niet door hen ontdekt. Wij rijden via Senjahoppen naar ons eindpunt van vandaag, tevens ook het einde van deze weg Mefjørdvær. De camperplaats ligt aan het einde van het dorp, aan het Mefjord gelegen en met zicht op de doorgang van de Noorse zee. De woeste golven slaan met veel kabaal op de rotsen. Kortom weer een prima plek om de nacht door te brengen.


We wandelen naar het piepkleine dorpje maar de bijtende kou zorgt dat we snel weer terugkeren naar de behaaglijke camper. De gebakken vis met aardappelpuree zorgen voor een heerlijke avondmaaltijd.

’s Avonds zoeken we met zorg alle foto’s uit en wordt het reisverslag bijgewerkt.